Draenen yn y cnawd: 2 Corinthiaid 12.1–10 (Mawrth 13, 2021)

Gweddi

Arglwydd, paratoa fi i dderbyn dy air. Cliria fy meddwl a chynhesa fy nghalon. Sicrha fi o’th fwriadau cariadus ar fy nghyfer, a siarad â mi heddiw.

Darllen

Exodus 24 Ioan 3 Job 42 2 Corinthiaid 12

Myfyrdod Dyddiol: 2 Corinthiaid 12

Ni ddylem, wrth gwrs, feddwl bod bywyd Paul fel disgybl yn un o ddioddefaint di-ildio, fel y gallai'r bennod flaenorol awgrymu. I’r gwrthwyneb: cafodd weledigaethau o ogoniant a'i cynhaliodd yn ei ddisgyblaeth. Mae'n ysgrifennu am gael ei 'gipio i'r uched y nefoedd' (adnod 2) braidd yn rhyfedd, fel petai'n siarad am rywun arall, pan mae'n amlwg ei fod yn golygu ei hun. Mae'n bod yn hollol gyson, serch hynny; mae'n ysgrifennu'n haws o lawer am ei ddioddefiadau nag y mae am y bendithion a allai greu argraff wirioneddol ar bobl, oherwydd nid yw eisiau creu argraff oherwydd ei hun yn bersonol, ond yn hytrach drwy ei neges. Ac mae anfantais hyd yn oed i'r bendithion hyn: mae Duw yn rhoi ‘poenau corfforol' iddo (adnod 7) i'w gadw'n ostyngedig.

Nid ydym yn gwybod beth oedd y 'ddraenen yn y cnawd', na pham na iachaodd Duw ef er gwaethaf ei weddïau. Ond rydym yn deall ei sefyllfa yn dda iawn; mae'r mwyafrif ohonom yn gwybod sut brofiad yw cael problemau na allwn eu datrys, p'un a ydynt yn salwch corfforol, yn bryderon teuluol neu'n faterion eraill. Gallant, os nad ydym yn ofalus, dynnu ein llawenydd oddi wrthym. I Paul, serch hynny, mae'r ffocws yn parhau i fod ar Grist: mae ei ddraenen yn ei gadw rhag bod yn rhy hunan-ddibynnol, ond nid yw'n golygu nad yw'n ddiolchgar iawn am ei fendithion.

Ni ellir datrys pob problem. Ond gallwn ddysgu ymateb iddynt neu fyw gyda nhw mewn ffordd sy'n dyfnhau ein perthynas â Duw yn hytrach na'i niweidio.

Gweddi

Duw, pan mae drain yn fy nghnawd - problemau na allaf eu datrys ni waeth faint yr wyf yn gweddïo - helpa fi i ymddiried ynot beth bynnag, ac i fod yn ddiolchgar am dy fendithion i mi.