Dafydd yn Achub Tref Ceila

1Mynegwyd i Ddafydd fod y Philistiaid yn ymladd yn erbyn Ceila, ac yn ysbeilio'r lloriau dyrnu. 2Ymofynnodd Dafydd â'r ARGLWYDD, a oedd i fynd a tharo'r Philistiaid hyn. Dywedodd yr ARGLWYDD wrth Ddafydd, “Dos a tharo'r Philistiaid, ac achub Ceila.” 3Ond dywedodd gwŷr Dafydd wrtho, “Yr ydym mewn digon o ofn yma yn Jwda; pa faint mwy pan awn i Ceila, yn erbyn byddinoedd y Philistiaid?” 4Felly ymofynnodd Dafydd eto â'r ARGLWYDD, ac atebodd yr ARGLWYDD ef, “Dos i lawr i Ceila, oherwydd rhoddaf y Philistiaid yn dy law.” 5Felly fe aeth Dafydd a'i wŷr i Ceila ac ymladd â'r Philistiaid, a mynd â'u gwartheg ymaith, a gwneud lladdfa fawr yn eu mysg hwy; ac achubodd Dafydd drigolion Ceila.

6Pan ffodd Abiathar fab Ahimelech at Ddafydd i Ceila, daeth â'r effod i lawr gydag ef. 7A phan fynegwyd i Saul fod Dafydd wedi mynd i Ceila, dywedodd Saul, “Y mae Duw wedi ei roi yn fy llaw, oherwydd y mae wedi cau amdano wrth fynd i ddinas ac iddi byrth a barrau.” 8Galwodd Saul yr holl bobl i ryfel, ac i fynd i lawr i Ceila i warchae ar Ddafydd a'i wŷr. 9Pan ddeallodd Dafydd fod Saul yn cynllunio drwg yn ei erbyn, dywedodd wrth yr offeiriad Abiathar, “Estyn yr effod.” 10Yna dywedodd Dafydd, “O ARGLWYDD Dduw Israel, y mae dy was wedi clywed yn bendant fod Saul yn ceisio dod i Ceila i ddinistrio'r dref o'm hachos i. 11A fydd awdurdodau Ceila yn fy rhoi iddo? A ddaw Saul i lawr fel y clywodd dy was? O ARGLWYDD Dduw Israel, rho ateb i'th was.” Atebodd yr ARGLWYDD, “Fe ddaw.” 12Yna gofynnodd Dafydd, “A fydd awdurdodau Ceila yn fy rhoi i a'm gwŷr yn llaw Saul?” Atebodd yr ARGLWYDD, “Byddant.” Yna cododd Dafydd gyda'i wŷr, tua chwe chant ohonynt, ac aethant o Ceila a symud o le i le. 13Pan ddywedwyd wrth Saul fod Dafydd wedi dianc o Ceila, peidiodd â chychwyn allan. 14Tra oedd Dafydd yn byw mewn llochesau yn y diffeithwch ac yn aros yn y mynydd-dir yn niffeithwch Siff, yr oedd Saul yn chwilio amdano trwy'r adeg, ond ni roddodd Duw ef yn ei law. 15Yr oedd Dafydd yn gweld mai dod allan i geisio'i fywyd yr oedd Saul; felly arhosodd Dafydd yn Hores yn niffeithwch Siff.

Dafydd yn y Mynydd-dir

16Aeth Jonathan fab Saul draw i Hores at Ddafydd a'i galonogi trwy Dduw 17a dweud wrtho, “Paid ag ofni; ni ddaw fy nhad Saul o hyd iti; byddi di'n frenin ar Israel a minnau'n ail iti, ac y mae fy nhad Saul yn gwybod hynny'n iawn.” 18Gwnaethant gyfamod ill dau gerbron yr ARGLWYDD; arhosodd Dafydd yn Hores, ac aeth Jonathan adref.

19Aeth pobl Siff at Saul i Gibea a dweud, “Onid yw Dafydd yn ymguddio yn ein hardal, yn llochesau Hores ym mryniau Hachila i'r de o Jesimon? 20Pryd bynnag yr wyt ti'n dymuno, O frenin, tyrd i lawr, a rhown ninnau ef yn llaw'r brenin.” 21Ac meddai Saul, “Bendigedig fyddoch gan yr ARGLWYDD am ichwi drugarhau wrthyf. 22Ewch yn awr a gwneud yn sicr eto; ceisiwch wybod a gwylio'i lwybrau, a phwy a'i gwelodd yno. Dywedir wrthyf ei fod yn un cyfrwys iawn. 23Wedi ichwi weld a gwybod ym mha un o'r holl guddfannau y mae'n ymguddio, dewch yn ôl ataf pan fyddwch yn sicr, a dof finnau gyda chwi. Cyhyd â'i fod yn y wlad, fe chwiliaf amdano ym mhob man, ie, trwy holl lwythau Jwda.” 24Aethant yn ôl i Siff cyn i Saul gyrraedd, ac yr oedd Dafydd a'i wŷr yn niffeithwch Maon, yn yr Araba i'r de o Jesimon. 25Yna daeth Saul a'i wŷr i geisio Dafydd, ond dywedwyd wrth Ddafydd, ac aeth yntau i lawr i'r creigiau ac arhosodd yn niffeithwch Maon. 26Clywodd Saul, ac aeth i erlid Dafydd i ddiffeithwch Maon; ac yr oedd ef yn mynd ar hyd un ochr i'r mynydd, a Dafydd a'i wŷr ar hyd yr ochr arall. Fel yr oedd Dafydd yn brysio i osgoi Saul, a Saul a'i wŷr yn cau am Ddafydd a'i wŷr i'w dal, 27cyrhaeddodd negesydd a dweud wrth Saul, “Tyrd ar unwaith, oherwydd y mae'r Philistiaid wedi ymosod ar y wlad.” 28Felly peidiodd Saul ag ymlid Dafydd, ac aeth i wrthwynebu'r Philistiaid. 2923:29 Hebraeg, 24:1. Dyna pam yr enwyd y lle hwnnw Sela Hammalecoth23:29 H.y., Creigiau'r gwahanu.. Aeth Dafydd i fyny oddi yno a byw yn llochesau En-gedi.