Y Proffwyd

1Dyma'r weledigaeth a ddaeth i Eseia fab Amos am Jwda a Jerwsalem yn ystod teyrnasiad Usseia, Jotham, Ahas a Heseceia, brenhinoedd Jwda.

Pobl Wrthryfelgar

2Clyw, nefoedd! Gwrando, ddaear!

Oherwydd llefarodd yr ARGLWYDD:

“Megais blant a'u meithrin,

ond codasant mewn gwrthryfel yn f'erbyn.

3Y mae'r ych yn adnabod y sawl a'i piau,

a'r asyn breseb ei berchennog;

ond nid yw Israel yn adnabod,

ac nid yw fy mhobl yn deall.”

4O genhedlaeth bechadurus,

pobl dan faich o ddrygioni,

epil drwgweithredwyr,

plant anrheithwyr!

Y maent wedi gadael yr ARGLWYDD,

wedi dirmygu Sanct Israel, a throi cefn.

5I ba ddiben y trewir chwi mwyach,

gan eich bod yn parhau i wrthgilio?

Y mae eich pen yn ddoluriau i gyd,

a'ch holl galon yn ysig;

6o'r corun i'r sawdl nid oes un man yn iach,

dim ond archoll a chlais a dolur crawnllyd

heb eu gwasgu na'u rhwymo na'u hesmwytho ag olew.

7Y mae eich gwlad yn anrhaith, eich dinasoedd yn ulw,

a dieithriaid yn ysu eich tir yn eich gŵydd;

y mae'n ddiffaith fel Sodom1:7 Tebygol. Hebraeg, dieithriaid. ar ôl ei dinistrio.

8Gadawyd Seion

fel caban mewn gwinllan,

fel cwt mewn gardd cucumerau,

fel dinas dan warchae.

9Oni bai i ARGLWYDD y Lluoedd adael i ni weddill bychan,

byddem fel Sodom, a'r un ffunud â Gomorra.

10Clywch air yr ARGLWYDD, chwi reolwyr Sodom,

gwrandewch ar gyfraith ein Duw, chwi bobl Gomorra.

11“Beth i mi yw eich aml aberthau?” medd yr ARGLWYDD.

“Cefais syrffed ar boethoffrwm o hyrddod a braster anifeiliaid;

ni chaf bleser o waed bustych nac o ŵyn na bychod.

12Pan ddewch i ymddangos o'm blaen,

pwy sy'n gofyn hyn gennych, sef mathru fy nghynteddau?

13Peidiwch â chyflwyno rhagor o offrymau ofer;

y mae arogldarth yn ffiaidd i mi.

Gŵyl y newydd-loer, Sabothau a galw cymanfa—

ni allaf oddef drygioni a chynulliad sanctaidd.

14Y mae'n gas gan f'enaid eich newydd-loerau a'ch gwyliau sefydlog;

aethant yn faich arnaf, a blinais eu dwyn.

15Pan ledwch eich dwylo mewn gweddi,

trof fy llygaid ymaith;

er i chwi amlhau eich ymbil,

ni fynnaf wrando arnoch.

Y mae eich dwylo'n llawn gwaed;

16ymolchwch, ymlanhewch.

Ewch â'ch gweithredoedd drwg o'm golwg;

17peidiwch â gwneud drwg, dysgwch wneud daioni.

Ceisiwch farn, achubwch gam y gorthrymedig,

amddiffynnwch yr amddifad, a chymerwch blaid y weddw.

18“Yn awr, ynteu, ymresymwn â'n gilydd,” medd yr ARGLWYDD.

“Pe bai eich pechodau fel ysgarlad,

fe fyddant cyn wynned â'r eira;

pe baent cyn goched â phorffor,

fe ânt fel gwlân.

19Os bodlonwch i ufuddhau,

cewch fwyta o ddaioni'r tir;

20ond os gwrthodwch, a gwrthryfela,

fe'ch ysir â chleddyf.”

Genau'r ARGLWYDD a'i llefarodd.

Y Ddinas Bechadurus

21O fel yr aeth y ddinas ffyddlon yn butain!

Bu'n llawn o farn, a thrigai cyfiawnder ynddi,

ond bellach llofruddion.

22Aeth dy arian yn sorod,

a'th win yn gymysg â dŵr.

23Y mae dy arweinwyr yn wrthryfelwyr

ac yn bartneriaid lladron;

y maent i gyd yn caru cildwrn

ac yn chwilio am wobrau;

nid ydynt yn amddiffyn yr amddifad,

ac ni roddant sylw i gŵyn y weddw.

24Am hynny, medd yr ARGLWYDD,

ARGLWYDD y Lluoedd, Cadernid Israel,

“Aha! Caf fwrw fy llid ar y rhai sy'n fy mlino,

a dialaf ar fy ngelynion.

25Trof fy llaw yn dy erbyn,

puraf dy sorod â thrwyth,

a symudaf dy holl amhuredd.

26Trof dy farnwyr i fod fel cynt,

a'th gynghorwyr fel yn y dechrau.

Ac wedi hynny fe'th elwir

yn ddinas gyfiawn, yn dref ffyddlon.”

27Gwaredir Seion trwy farn,

a'i rhai edifeiriol trwy gyfiawnder.

28Ond daw dinistr i'r gwrthryfelwyr a'r pechaduriaid ynghyd,

a diddymir y rhai a gefna ar Dduw.

29Bydd arnoch gywilydd o'r1:29 Felly llawysgrifau a Targwm. TM, Fe'u cywilyddir gan y. deri a oedd yn hoff gennych,

a gwridwch dros eich gerddi dethol;

30byddwch fel coeden dderw a'i dail wedi gwywo,

ac fel gardd heb ddŵr ynddi.

31Bydd y cadarn fel cynnud,

a'i orchest fel gwreichionen;

fe losgant ill dau ynghyd,

ac ni all neb eu diffodd.