Yn Erbyn Babilon

1Yr oracl am Fabilon; yr hyn a welodd Eseia fab Amos.

2Dyrchafwch faner ar fynydd moel,

codwch lef tuag atynt;

amneidiwch â'ch dwylo

iddynt ddod i mewn i byrth y pendefigion.

3Gorchmynnais i'r rhai a gysegrais;

ie, gelwais ar fy ngwŷr cedyrn i weithredu fy nicter,

y rhai sy'n falch o'm gorchest.

4Clywch, sŵn tyrfa ar y mynyddoedd,

fel pobloedd heb rifedi!

Clywch, dwndwr teyrnasoedd,

fel cenhedloedd wedi eu crynhoi.

ARGLWYDD y Lluoedd sydd yn cynnull

y llu ar gyfer brwydr.

5Dônt o wlad bell,

o eithaf y nefoedd—

offer llid yr ARGLWYDD—

i ddifa'r holl dir.

6Udwch, y mae dydd yr ARGLWYDD yn agos;

daw fel dinistr oddi wrth yr Hollalluog.

7Am hynny fe laesa'r holl ddwylo,

a bydd pob calon yn toddi gan fraw.

8Bydd poen ac artaith yn cydio ynddynt;

byddant mewn gwewyr fel gwraig wrth esgor.

Edrychant yn syn ar ei gilydd,

a'u hwynebau'n gwrido fel fflam.

9Wele, daw dydd yr ARGLWYDD,

yn greulon gan ddigofaint a llid,

i wneud y ddaear yn ddiffaith

a dileu ei phechaduriaid ohoni.

10Bydd sêr y nefoedd a'u planedau

yn atal eu goleuni;

tywylla'r haul ar ei godiad,

ac ni oleua'r lloer â'i llewyrch.

11Cosbaf y byd am ei bechod,

a'r drygionus am eu camwedd;

gwnaf i falchder y beiddgar beidio,

gostyngaf ymffrost y trahaus.

12Gwnaf bobl yn brinnach nag aur coeth,

a'r ddynoliaeth nag aur Offir.

13Am hynny fe gryna'r13:13 Felly Groeg. Hebraeg, paraf grynu'r. nefoedd

ac ysgydwir y ddaear o'i lle,

oherwydd digofaint ARGLWYDD y Lluoedd

yn nydd angerdd ei lid.

14Fel ewig wedi ei tharfu,

fel praidd heb neb i'w corlannu,

bydd pawb yn troi at ei dylwyth,

a phob un yn ffoi i'w gynefin.

15Trywenir pob un a geir,

a lleddir â'r cleddyf bob un a ddelir.

16Dryllir eu plant o flaen eu llygaid,

ysbeilir eu tai, treisir eu gwragedd.

17Wele, yr wyf yn cyffroi yn eu herbyn y Mediaid,

rhai nad yw arian yn cyfrif ganddynt,

ac na roddant bris ar aur.

18Dryllia'u bwâu y gwŷr ifanc;

ni thosturiant wrth ffrwyth y groth,

nac edrych yn drugarog ar blant.

19A bydd Babilon, yr odidocaf o'r teyrnasoedd,

a gogoniant ysblennydd y Caldeaid,

fel Sodom a Gomorra

wedi i Dduw eu dinistrio.

20Ni chyfanheddir hi o gwbl,

na phreswylio ynddi dros y cenedlaethau;

ni phabella'r Arab o'i mewn,

ac ni chorlanna'r bugail ynddi.

21Ond bydd anifeiliaid gwyllt yn gorwedd yno;

llenwir hi gan ffeuau i greaduriaid swnllyd;

bydd yr estrys yn trigo yno, a bychod yn llamu yno;

22bydd y siacal yn cyfarth yn ei thyrau,

a'r hiena yn ei phlastai hyfryd.

Y mae ei hamser wrth law,

ac nid estynnir ei dyddiau.