Gwaredigaeth i Israel

1Yn y dydd hwnnw bydd yr ARGLWYDD â'i gleddyf creulon, mawr a nerthol yn cosbi Lefiathan, y sarff wibiog, Lefiathan, y sarff gordeddog, ac yn lladd y ddraig sydd yn y môr. 2Yn y dydd hwnnw y canwch gân y winllan ddymunol:

3“Myfi, yr ARGLWYDD, fydd yn ei chadw,

ei dyfrhau bob munud,

a'i gwylio nos a dydd,

rhag i neb ei cham-drin.

4Nid oes gennyf lid yn ei herbyn;

os drain a mieri a rydd imi,

rhyfelaf yn ei herbyn, a'u llosgi i gyd;

5ond os yw am afael ynof am sicrwydd, gwnaed heddwch â mi,

gwnaed heddwch â mi.”

6Fe ddaw'r adeg i Jacob fwrw gwraidd,

ac i Israel flodeuo a blaguro,

a llenwi'r ddaear i gyd â chnwd.

7A drawodd Duw ef fel y trawodd ef yr un a'i trawodd?

A laddwyd ef fel y lladdodd ef yr un a'i lladdodd?

8Trwy symud ymaith a bwrw allan, yr wyt yn ei barnu,

ac yn ei hymlid â gwynt creulon pan gyfyd o'r dwyrain.

9Am hynny, fel hyn y mae glanhau drygioni Jacob,

a hyn27:9 Hebraeg yn ychwanegu yr holl ffrwyth. fydd yn symud ymaith ei gamwedd—

gwneud holl feini'r allor

fel cerrig calch wedi eu malu,

heb bost nac allor yn sefyll.

10Oherwydd y mae'r ddinas gadarn yn unig,

yn fangre wedi ei gadael a'i gwrthod, fel diffeithdir,

lle y mae'r llo yn pori a gorwedd,

ac yn cnoi pob blaguryn sy'n tyfu.

11Pan wywa'i changau, fe'u torrir,

a daw'r gwragedd a chynnau tân â hwy.

Am mai pobl heb ddeall ydynt,

ni fydd eu Gwneuthurwr yn dangos dim trugaredd,

na'u Creawdwr yn gwneud dim ffafr â hwy.

12Yn y dydd hwnnw bydd yr ARGLWYDD yn dyrnu ŷd

o'r afon Ewffrates hyd nant yr Aifft,

ac fe gewch chwi, blant Israel, eich lloffa bob yn un ac un.

13Yn y dydd hwnnw fe genir ag utgorn mawr;

ac fe ddaw'r rhai oedd ar goll yng ngwlad Asyria,

a'r rhai oedd ar chwâl yn yr Aifft,

ac addoli'r ARGLWYDD yn y mynydd sanctaidd,

yn Jerwsalem.