Israel Ystyfnig

1“Gwrandewch hyn, dŷ Jacob,

y rhai a elwir ar enw Israel,

sy'n tarddu o had48:1 Felly Targwm. Cymh. Sgrôl A. TM, o ddyfroedd. Jwda,

sy'n tyngu yn enw'r ARGLWYDD

ac yn galw ar Dduw Israel,

heb fod yn onest na didwyll.

2Galwant eu hunain yn bobl y ddinas sanctaidd,

a phwyso ar Dduw Israel;

ARGLWYDD y Lluoedd yw ei enw.

3“Mynegais y pethau cyntaf erstalwm,

eu cyhoeddi â'm genau fy hun a'u gwneud yn hysbys;

ar drawiad gweithredais, a pheri iddynt ddigwydd.

4Gwyddwn dy fod yn ystyfnig,

a'th war fel gewyn haearn,

a'th dalcen fel pres;

5am hynny rhois wybod i ti erstalwm,

a'th hysbysu cyn iddynt ddigwydd,

rhag i ti ddweud, ‘Fy nelw a'u gwnaeth,

fy eilun a'm cerfddelw a'u trefnodd.’

6Clywaist a gwelaist hyn i gyd;

onid ydych am ei gydnabod?

Ac yn awr rwyf am fynegi i chwi bethau newydd,

pethau cudd na wyddoch ddim amdanynt.

7Yn awr y crëwyd hwy, ac nid erstalwm,

ac ni chlywaist ddim amdanynt cyn heddiw,

rhag i ti ddweud, ‘Roeddwn i'n gwybod.’

8Nid oeddit wedi clywed na gwybod;

erstalwm roedd dy glust heb agor;

oherwydd gwyddwn dy fod yn dwyllodrus i'r eithaf,

ac iti o'r bru gael yr enw o fod yn droseddwr.”

9“Er mwyn fy enw ateliais fy llid,

er mewn fy moliant ymateliais rhag dy ddifa.

10Purais di, ond nid fel arian;

profais di ym mhair cystudd.

11Er fy mwyn fy hun y gwneuthum hyn;

a gânt halogi fy enw?48:11 Felly Groeg. Hebraeg heb fy enw.

Ni roddaf fy anrhydedd i arall.”

Rhyddhau Israel

12“Clyw fi, Jacob,

ac Israel, yr un a elwais:

Myfi yw;

myfi yw'r cyntaf, a'r olaf hefyd.

13Fy llaw a sylfaenodd y ddaear,

a'm deheulaw a daenodd y nefoedd;

pan alwaf arnynt, ufuddhânt ar unwaith.”

14“Dewch bawb at eich gilydd a gwrando;

pwy ohonynt a fynegodd hyn?

Yr un y mae'r ARGLWYDD yn ei hoffi

fydd yn cyflawni ei fwriad ar Fabilon ac ar had48:14 Felly Groeg. Hebraeg, ar ei fraich. y Caldeaid.

15Myfi fy hun a lefarodd, myfi a'i galwodd;

dygais ef allan, a llwyddo ei ffordd.

16Dewch ataf, clywch hyn:

O'r dechrau ni leferais yn ddirgel;

o'r amser y digwyddodd, yr oeddwn i yno.”

Ac yn awr ysbryd yr Arglwydd DDUW

a'm hanfonodd i.

17Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD,

dy Waredydd, Sanct Israel:

“Myfi yw'r ARGLWYDD dy Dduw,

sy'n dy ddysgu er dy les,

ac yn dy arwain yn y ffordd y dylit ei cherdded.

18Pe bait wedi gwrando ar fy ngorchymyn,

byddai dy heddwch fel yr afon,

a'th gyfiawnder fel tonnau'r môr;

19a byddai dy had fel y tywod,

a'th epil fel ei raean,

a'u henw heb ei dorri ymaith na'i ddileu o'm gŵydd.”

20Ewch allan o Fabilon, ffowch oddi wrth y Caldeaid;

mynegwch hyn gyda bloedd gorfoledd,

cyhoeddwch ef, a'i hysbysu hyd gyrrau'r ddaear;

dywedwch, “Yr ARGLWYDD a waredodd ei was Jacob.”

21Nid oedd arnynt syched

pan arweiniodd hwy yn y lleoedd anial;

gwnaeth i ddŵr lifo iddynt o'r graig;

holltodd y graig a phistyllodd y dŵr.

22“Nid oes llwyddiant i'r annuwiol,” medd yr ARGLWYDD.