Gwaredigaeth i Seion

1“Gwrandewch arnaf, chwi sy'n dilyn cyfiawnder,

sy'n ceisio'r ARGLWYDD.

Edrychwch ar y graig y'ch naddwyd ohoni,

ac ar y chwarel lle'ch cloddiwyd;

2edrychwch at Abraham eich tad,

ac at Sara, a'ch dygodd i'r byd;

un ydoedd pan elwais ef,

ond fe'i bendithiais a'i amlhau.

3Bydd yr ARGLWYDD yn cysuro Seion,

yn cysuro ei holl fannau anghyfannedd;

bydd yn gwneud ei hanialwch yn Eden,

a'i diffeithwch yn ardd yr ARGLWYDD;

ceir o'i mewn lawenydd a gorfoledd,

emyn diolch a sain cân.

4“Gwrandewch arnaf, fy mhobl;

clywch fi, fy nghenedl;

oherwydd daw cyfraith allan oddi wrthyf,

a bydd fy marn yn goleuo pobloedd.

5Y mae fy muddugoliaeth gerllaw,

a'm hiachawdwriaeth ar ddod;

bydd fy mraich yn rheoli'r bobloedd;

bydd yr ynysoedd yn disgwyl wrthyf,

ac yn ymddiried yn fy mraich.

6Codwch eich golwg i'r nefoedd,

edrychwch ar y ddaear islaw;

y mae'r nefoedd yn diflannu fel mwg,

a'r ddaear yn treulio fel dilledyn,

a'i thrigolion yn marw fel gwybed51:6 Felly Sgrôl. TM, marw yr un modd.;

ond bydd fy iachawdwriaeth yn parhau byth,

ac ni phalla fy muddugoliaeth.

7“Gwrandewch arnaf, chwi sy'n adnabod cyfiawnder,

rhai sydd â'm cyfraith yn eu calon:

Peidiwch ag ofni gwaradwydd pobl,

nac arswydo rhag eu gwatwar;

8oherwydd bydd y pryf yn eu hysu fel dilledyn,

a'r gwyfyn yn eu bwyta fel gwlân;

ond bydd fy muddugoliaeth yn parhau byth,

a'm hiachawdwriaeth i bob cenhedlaeth.”

9Deffro, deffro, gwisg dy nerth,

O fraich yr ARGLWYDD;

deffro, fel yn y dyddiau gynt,

a'r oesoedd o'r blaen.

Onid ti a ddrylliodd Rahab,

a thrywanu'r ddraig?

10Onid ti a sychodd y môr,

dyfroedd y dyfnder mawr?

Onid ti a wnaeth ddyfnderau'r môr yn ffordd

i'r gwaredigion groesi?

11Fe ddychwel gwaredigion yr ARGLWYDD;

dônt i Seion dan ganu,

a llawenydd tragwyddol ar bob un.

Hebryngir hwy gan lawenydd a gorfoledd,

a bydd gofid a griddfan yn ffoi ymaith.

12“Myfi, myfi sy'n eich diddanu;

pam, ynteu, yr ofnwch neb meidrol,

neu rywun sydd fel glaswelltyn?

13Pam yr ydych yn anghofio'r ARGLWYDD, eich creawdwr,

yr un a ledodd y nefoedd,

ac a sylfaenodd y ddaear?

Pam yr ofnwch o hyd, drwy'r dydd,

rhag llid gorthrymwr sy'n barod i ddistrywio?

Ond ple mae llid y gorthrymwr?

14Caiff y caeth ei ryddhau yn y man;

ni fydd yn marw yn y gell,

ac ni fydd pall ar ei fara.

15Myfi yw'r ARGLWYDD, dy Dduw,

sy'n cynhyrfu'r môr nes i'r tonnau ruo;

ARGLWYDD y Lluoedd yw fy enw.

16Gosodais fy ngeiriau yn dy enau,

cysgodais di yng nghledr fy llaw;

taenais y nefoedd a sylfaenais y ddaear,

a dweud wrth Seion, ‘Fy mhobl wyt ti.’ ”

Cwpan Digofaint Duw

17Deffro, deffro, cod, Jerwsalem;

yfaist o law yr ARGLWYDD gwpan ei lid,

yfaist bob dafn o waddod y cwpan meddwol.

18O blith yr holl blant yr esgorodd arnynt,

nid oes un a all ei thywys;

o'r holl rai a fagodd,

nid oes un a afael yn ei llaw.

19Daeth dau drychineb i'th gyfarfod—

pwy a'th ddiddana?

Dinistr a distryw, newyn a chleddyf—

pwy a'th gysura?51:19 Felly Sgrôl a Fersiynau. TM, trwy bwy y'th gysuraf?

20Gorwedd dy blant yn llesg ym mhen pob heol,

fel gafrewig mewn magl;

y maent yn llawn o lid yr ARGLWYDD,

a cherydd dy Dduw.

21Am hynny, gwrando'n awr, y druan,

sy'n feddw, er nad trwy win.

22Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD, dy Arglwydd a'th Dduw di,

yr un sy'n dadlau achos ei bobl:

“Cymerais o'th law y cwpan meddwol,

ac nid yfi mwyach waddod cwpan fy llid;

23ond rhof hi yn llaw dy ormeswyr,

a ddywedodd wrthyt, ‘Plyga i lawr

i ni gerdded trosot.’

Ac fe roist dy gefn fel llawr,

ac fel heol iddynt gerdded trosti.”