19:1 Hebraeg, 8:23. O na bai fy mhen yn ddyfroedd, a'm llygaid yn ffynnon o ddagrau!

Wylwn ddydd a nos am laddedigion merch fy mhobl.

2O na bai gennyf yn yr anialwch lety fforddolion!

Gadawn fy mhobl, a mynd i ffwrdd oddi wrthynt.

Canys y maent oll yn odinebwyr, ac yn gwmni o dwyllwyr.

3“Plygasant eu tafod, fel bwa, i gelwydd;

ac nid ar bwys gwirionedd yr aethant yn gryf yn y wlad.

Aethant o un drwg i'r llall, ac nid ydynt yn fy adnabod i,” medd yr ARGLWYDD.

4“Gocheled pob un ei gymydog, ac na rodded neb goel ar ei berthynas;

canys yn sicr disodlwr yw pob perthynas, ac enllibiwr yw pob cymydog.

5Y mae pob un yn twyllo'i gymydog, heb ddweud y gwir;

dysgodd i'w dafod ddweud celwydd,

troseddodd, ac ymflino nes methu edifarhau9:5 Felly Groeg. Hebraeg yn ansicr..

6Pentyrrant ormes ar ormes, twyll ar dwyll;

gwrthodant fy adnabod i,” medd yr ARGLWYDD.

7Am hynny, fel hyn y dywed ARGLWYDD y Lluoedd:

“Rwyf am eu toddi a'u puro hwy.

Beth arall a wnaf o achos merch fy mhobl?

8Saeth yn lladd yw eu tafod; y mae'n llefaru'n dwyllodrus.

Y mae'n traethu heddwch wrth ei gymydog, ond yn ei galon yn gosod cynllwyn iddo.

9Onid ymwelaf â hwy am y pethau hyn?” medd yr ARGLWYDD.

“Oni ddialaf ar y fath genedl â hon?

10Codaf wylofain a chwynfan am y mynyddoedd, a galarnad am lanerchau'r anialwch;

canys y maent wedi eu dinistrio fel nad â neb heibio, ac ni chlywant fref y gwartheg;

y mae adar y nef a'r anifeiliaid hefyd wedi ffoi ymaith.

11Gwnaf Jerwsalem yn garneddau ac yn drigfan bleiddiaid;

a gwnaf ddinasoedd Jwda yn ddiffeithwch heb breswylydd.”

12Pwy sy'n ddigon doeth i ddeall hyn? Wrth bwy y traethodd genau yr ARGLWYDD, er mwyn iddo fynegi? Pam y dinistriwyd y tir, a'i ddifa fel anialwch heb neb yn ei dramwyo?

13Dywedodd yr ARGLWYDD, “Am iddynt wrthod fy nghyfraith a roddais o'u blaen hwy, heb ei dilyn a heb wrando ar fy llais, 14ond rhodio yn ôl ystyfnigrwydd eu calon, a dilyn Baalim, fel y dysgodd eu hynafiaid iddynt, 15am hynny fel hyn y dywed ARGLWYDD y Lluoedd, Duw Israel: Wele, bwydaf y bobl hyn â wermod, a'u diodi â dŵr gwenwynig. 16Gwasgaraf hwy ymysg cenhedloedd nad ydynt hwy na'u hynafiaid wedi eu hadnabod, ac anfonaf gleddyf ar eu hôl nes gorffen eu difetha.”

Cwynfan yn Jerwsalem

17Fel hyn y dywed ARGLWYDD y Lluoedd:

“Ystyriwch! Galwch ar y galar-wragedd i ddod;

anfonwch am y gwragedd medrus, iddynt hwythau ddod.

18Bydded iddynt frysio, a chodi cwynfan amdanom,

er mwyn i'n llygaid ollwng dagrau,

a'n hamrannau ddiferu dŵr.

19Canys clywyd sŵn cwynfan o Seion,

‘Pa fodd yr aethom yn anrhaith,

a'n gwaradwyddo yn llwyr?

Gadawsom ein gwlad, bwriwyd i lawr ein trigfannau.’ ”

20Clywch, wragedd, air yr ARGLWYDD,

a derbynied eich clust air ei enau ef.

Dysgwch gwynfan i'ch merched,

a galargan bawb i'w gilydd.

21Y mae angau wedi dringo trwy ein ffenestri,

a dod i'n palasau,

i ysgubo'r plant o'r heolydd

a'r rhai ifainc o'r lleoedd agored.

22Llefara, “Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD:

“ ‘Bydd celaneddau yn disgyn fel tom ar wyneb maes,

fel ysgubau ar ôl y medelwr heb neb i'w cynnull.’ ”

23Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD:

“Nac ymffrostied y doeth yn ei ddoethineb,

na'r cryf yn ei gryfder, na'r cyfoethog yn ei gyfoeth.

24“Ond y sawl sy'n ymffrostio, ymffrostied yn hyn: ei fod yn fy neall ac yn fy adnabod i, mai myfi yw'r ARGLWYDD, sy'n gweithredu'n ffyddlon, yn gwneud barn a chyfiawnder ar y ddaear, ac yn ymhyfrydu yn y pethau hyn,” medd yr ARGLWYDD. 25“Wele'r dyddiau yn dod,” medd yr ARGLWYDD, “pan gosbaf bob cenedl enwaededig, 26sef yr Aifft, Jwda ac Edom, plant Ammon a Moab, a phawb o drigolion yr anialwch sydd â'u talcennau'n foel. Oherwydd y mae'r holl genhedloedd yn ddienwaededig, a holl dŷ Israel heb enwaedu arnynt yn eu calon.”