Yr Ail Gylch Areithio

15:1—21:34

1Yna atebodd Eliffas y Temaniad:

2“Ai ateb â gwybodaeth nad yw'n ddim ond gwynt a wna'r doeth,

a llenwi ei fol â'r dwyreinwynt?

3A ddadleua ef â gair di-fudd,

ac â geiriau di-les?

4Ond yr wyt ti'n diddymu duwioldeb,

ac yn rhwystro defosiwn gerbron Duw.

5Oherwydd dy gamwedd sy'n hyfforddi dy enau,

ac ymadrodd y cyfrwys a ddewisi.

6Dy enau dy hun sy'n dy gondemnio, nid myfi,

a'th wefusau di sy'n tystio yn dy erbyn.

7“Ai ti a anwyd y cyntaf o bawb?

A ddygwyd di i'r byd cyn y bryniau?

8A wyt ti'n gwrando ar gyfrinach15:8 Neu, yng Nghyngor. Duw,

ac yn cyfyngu doethineb i ti dy hun?

9Beth a wyddost ti na wyddom ni?

Pa grebwyll sydd gennyt nad yw gennym ninnau?

10Y mae yn ein mysg rai penwyn a rhai oedrannus,

rhai sy'n hŷn na'th dad.

11Ai dibris yn d'olwg yw diddanwch Duw,

a'r gair a ddaw'n ddistaw atat?

12Beth a ddaeth dros dy feddwl?

Pam y mae dy lygaid yn fflachio

13fel yr wyt yn gosod dy ysbryd yn erbyn Duw,

ac yn arllwys y geiriau hyn?

14Sut y gall neb fod yn ddieuog,

ac un a anwyd o wraig fod yn gyfiawn?

15Os nad ymddiried Duw yn ei rai sanctaidd,

os nad yw'r nefoedd yn lân yn ei olwg,

16beth ynteu am feidrolyn, sy'n ffiaidd a llwgr,

ac yn yfed anghyfiawnder fel dŵr?

17“Dangosaf iti; gwrando dithau arnaf.

Mynegaf i ti yr hyn a welais

18(yr hyn y mae'r doethion wedi ei ddweud,

ac nad yw wedi ei guddio oddi wrth eu hynafiaid;

19iddynt hwy yn unig y rhoddwyd y ddaear,

ac ni thramwyodd dieithryn yn eu plith):

20bydd yr annuwiol mewn helbul holl ddyddiau ei oes,

trwy gydol y blynyddoedd a bennwyd i'r creulon.

21Sŵn dychryniadau sydd yn ei glustiau,

a daw'r dinistriwr arno yn awr ei lwyddiant.

22Nid oes iddo obaith dychwelyd o'r tywyllwch;

y mae wedi ei dynghedu i'r cleddyf.

23Crwydryn yw, ac ysglyfaeth i'r fwltur;

gŵyr mai diwrnod tywyll sydd wedi ei bennu iddo.

24Brawychir ef gan ofid a chyfyngder;

llethir ef fel brenin parod i ymosod.

25Oherwydd iddo estyn ei law yn erbyn Duw,

ac ymffrostio yn erbyn yr Hollalluog,

26a rhuthro arno'n haerllug,

a both ei darian yn drwchus;

27oherwydd i'w wyneb chwyddo gan fraster,

ac i'w lwynau dewychu â bloneg,

28fe drig mewn dinasoedd diffaith,

mewn tai heb neb yn byw ynddynt,

lleoedd sydd ar fin adfeilio.

29Ni ddaw'n gyfoethog, ac ni phery ei gyfoeth,

ac ni chynydda'i olud15:29 Hebraeg yn ddyrys. yn y tir.

30Ni ddianc rhag y tywyllwch.

Deifir ei frig gan y fflam,

a syrth ei flagur15:30 Cymh. Groeg. Hebraeg, ei enau. yn y gwynt.

31Peidied ag ymddiried mewn gwagedd a'i dwyllo'i hun,

canys gwagedd fydd ei dâl.

32Bydd yn gwywo cyn ei amser,

ac ni lasa'i gangen.

33Dihidla'i rawnwin anaeddfed fel gwinwydden,

a bwrw ei flodau fel olewydden.

34Diffrwyth yw cwmni'r annuwiol,

ac fe ysa'r tân drigfannau breibwyr.

35Beichiogant ar flinder ac ymddŵyn drwg,

ac ar dwyll yr esgor eu croth.”