1“Llesgaodd fy ysbryd, ciliodd fy nyddiau;

beddrod fydd fy rhan.

2Yn wir y mae gwatwarwyr o'm cwmpas;

pyla fy llygaid wrth iddynt wawdio.

3“Gosod dy hun yn feichiau drosof;

pwy arall a rydd wystl ar fy rhan?

4Oherwydd iti gadw eu calon rhag deall,

ni fydd i ti eu dyrchafu.

5Pan fydd rhywun yn gwenieithu ei gyfeillion,

bydd llygaid ei blant yn pylu.

6“Gwnaeth fi'n ddihareb i'r bobl;

yr wyf yn un y maent yn poeri arno.

7Pylodd fy llygaid o achos gofid;

aeth fy nghorff i gyd fel cysgod.

8Synna'r cyfiawn at y fath beth,

a ffyrniga'r uniawn yn erbyn yr annuwiol.

9Fe geidw'r cyfiawn at ei ffordd,

a bydd y glân ei ddwylo yn ychwanegu nerth.

10Pe baech i gyd yn rhoi ailgynnig,

eto ni chawn neb doeth yn eich plith.

11“Ciliodd fy nyddiau; methodd f'amcanion

a dyhead fy nghalon.

12Gwnânt y nos yn ddydd—

dewisant weld goleuni er gwaethaf y tywyllwch.

13Pa obaith sydd gennyf? Sheol fydd fy nghartref;

cyweiriaf fy ngwely yn y tywyllwch;

14dywedaf wrth y pwll, ‘Ti yw fy nhad’,

ac wrth lyngyr, ‘Fy mam a'm chwaer’.

15Ble, felly, y mae fy ngobaith?

A phwy a wêl obaith imi?

16Oni ddisgyn y rhai hyn i Sheol?

Onid awn i gyd i'r llwch?”