1Yna atebodd Bildad y Suhiad:

2“Pa bryd y rhowch derfyn18:2 Felly Groeg. Hebraeg, rhowch faglau. ar eiriau?

Ystyriwch yn bwyllog, yna gallwn siarad.

3Pam yr ystyrir ni fel anifeiliaid,

ac y cyfrifir ni'n hurt yn eich golwg?

4Un yn ei rwygo'i hun yn ei lid!

A wneir y ddaear yn ddiffaith er dy fwyn di?

A symudir y graig o'i lle?

5“Fe ddiffydd goleuni'r drygionus,

ac ni chynnau fflam ei dân.

6Fe dywylla'r goleuni yn ei babell,

a diffydd ei lamp uwch ei ben.

7Byrhau a wna'i gamau cryfion,

a'i gyngor ei hun a wna iddo syrthio.

8Fe'i gyrrir ef i'r rhwyd gan ei draed ei hun;

y mae'n sangu ar y rhwydwaith.

9Cydia'r trap yn ei sawdl,

ac fe'i delir yn y groglath.

10Cuddiwyd cortyn iddo ar y ddaear,

ac y mae magl ar ei lwybr.

11Y mae ofnau o bob tu yn ei ddychryn,

ac yn ymlid ar ei ôl.

12Pan ddaw pall ar ei gryfder,

yna y mae dinistr yn barod am ei gwymp.

13Ysir ei groen gan glefyd,

a llyncir ei aelodau gan Gyntafanedig Angau;

14yna cipir ef o'r babell yr ymddiriedai ef ynddi,

a'i ddwyn at Frenin Braw.

15Bydd estron yn trigo yn ei babell,

a gwasgerir brwmstan ar ei annedd.

16“Crina'i wraidd oddi tanodd,

a gwywa'i ganghennau uwchben.

17Derfydd y cof amdano o'r tir,

ac nid erys ei enw yn y wlad.

18Fe'i gwthir o oleuni i dywyllwch,

ac erlidir ef o'r byd.

19Ni bydd disgynnydd na hil iddo ymysg ei bobl,

nac olynydd iddo yn ei drigfan.

20Synnant yn y Gorllewin o achos ei dynged,

ac arswydant yn y Dwyrain.

21Yn wir dyma drigfannau'r anghyfiawn;

hwn yw lle'r un nad yw'n adnabod Duw.”