1Yna atebodd Soffar y Naamathiad:

2“Yn awr, fe'm cynhyrfir i ateb;

am hynny atebaf ar frys.

3Clywais gerydd sy'n fy nifrïo;

y mae cynnwrf fy meddwl yn fy ngorfodi i ateb.

4Onid wyt yn gwybod hyn? o'r dechrau,

er pan osodwyd pobl ar y ddaear,

5byr yw gorfoledd y drygionus,

ac am gyfnod yn unig y pery llawenydd yr annuwiol.

6Er i'w falchder esgyn i'r uchelder,

ac i'w ben gyffwrdd â'r cymylau,

7eto derfydd am byth fel ei dom ei hun,

a dywed y rhai a'i gwelodd, ‘Ple mae ef?’

8Eheda ymaith fel breuddwyd, ac ni fydd yn bod;

fe'i hymlidir fel gweledigaeth nos.

9Y llygad a'i gwelodd, ni wêl mohono mwy,

ac nid edrych arno yn ei le.

10Cais ei blant ffafr y tlawd,

a dychwel ei ddwylo ei gyfoeth.

11Y mae ei esgyrn sy'n llawn egni

yn gorwedd gydag ef yn y llwch.

12“Er i ddrygioni droi'n felys yn ei enau,

a'i fod yntau am ei gadw dan ei dafod,

13ac yn anfodlon ei ollwng,

ond yn ei ddal dan daflod ei enau,

14eto y mae ei fwyd yn ei gylla

yn troi'n wenwyn asb iddo.

15Llynca gyfoeth, ac yna'i chwydu;

bydd Duw'n ei dynnu allan o'i fol.

16Sugna wenwyn yr asb,

ac yna fe'i lleddir gan golyn gwiber.

17Ni chaiff weld ffrydiau o olew20:17 Cymh. 29:6. Hebraeg, afonydd o.,

nac afonydd o fêl a llaeth.

18Dychwel ffrwyth ei lafur heb iddo elwa arno;

er cymaint ei enillion, ni chaiff eu mwynhau.

19Oherwydd gorthrymodd y tlawd a'i adael yn ddiymgeledd;

cipiodd dŷ nas adeiladodd.

20Ni ŵyr sut i dawelu ei chwant,

ac ni ddianc dim rhag ei wanc.

21Nid oes gweddill iddo'i fwyta,

ac felly nid oes parhad i'w ffyniant.

22Wedi digoni ei chwant, â'n gyfyng arno;

daw holl rym gofid arno.

23Pan fydd ar fedr llenwi ei fol,

gyrrir arno angerdd llid,

a'i dywallt i lawr i'w berfedd.

24“Fe ffy rhag arfau haearn,

ond fe'i trywenir gan y saeth bres.

25Tynnir hi allan o'i gorff,

y blaen gloyw allan o'i fustl;

daw dychrynfeydd arno.

26Tywyllwch llwyr a gadwyd ar gyfer ei drysorau;

ysir ef gan dân nad oes raid ei chwythu;

difethir yr hyn a adawyd yn ei babell.

27Dadlenna'r nefoedd ei gamwedd,

a chyfyd y ddaear yn ei erbyn.

28Bydd i'r dilyw ddwyn ymaith ei dŷ,

a llifogydd, yn nydd ei lid.

29Dyma dynged yr annuwiol oddi wrth Dduw,

a'r etifeddiaeth a osododd iddo.”