1Dywedodd yr ARGLWYDD wrth Job:

2“A ddylai un sy'n dadlau â'r Hollalluog fod yn ystyfnig?

Caiff yr un sy'n ymryson â Duw ateb am hynny.”

3Yna atebodd Job:

4“Un dibwys wyf fi; beth allaf ei ddweud?

Rhof fy llaw ar fy ngheg.

5Yr wyf wedi llefaru unwaith, ac nid atebaf eto;

do ddwywaith, ac ni chwanegaf.”

6Yna atebodd yr ARGLWYDD Job o'r corwynt:

7“Gwna dy hun yn barod i'r ornest;

fe holaf fi di, a chei dithau ateb.

8A wyt ti'n gwadu fy mod yn iawn,

ac yn fy nghondemnio, i'th gyfiawnhau dy hun?

9A oes gennyt nerth fel sydd gan Dduw?

A fedri daranu â'th lais fel y gwna ef?

10“Addurna dy hun â balchder ac urddas,

a gwisga ogoniant a harddwch.

11Gollwng yn rhydd angerdd dy ddig;

edrych ar bob balch, i'w daflu i'r llawr.

12Sylwa ar bob balchder, i'w ddiraddio;

sathra'r rhai drygionus yn eu lle.

13Cuddia hwy i gyd yn y llwch;

cuddia'u hwynebau o'r golwg.

14Yna fe'th ganmolaf

am fod dy law dde'n dy waredu.

15“Edrych ar Behemoth, a greais yr un adeg â thi;

y mae'n bwyta glaswellt fel yr ych.

16Y mae ei nerth yn ei lwynau,

a'i gryfder yng nghyhyrau ei fol.

17Y mae ei gynffon yn syth fel cedrwydden,

a gewynnau ei gluniau wedi eu clymu i'w gilydd.

18Y mae ei esgyrn fel pibellau pres,

a'i goesau fel barrau haearn.

19“Ef yw'r cyntaf o'r pethau a wnaeth Duw;

gwnaed ef yn deyrn dros ei gymrodyr.40:19 Tebygol. Hebraeg yn ansicr.

20Y mae'r mynyddoedd yn darparu ysglyfaeth iddo;

yr holl anifeiliaid sy'n chwarae yno.

21Fe orwedd dan y lotus,

a chuddio yn y brwyn a'r corsydd.

22Y mae'r lotus yn gysgod drosto,

a helyg yn y nant yn ei guddio.

23Os cyfyd yr afon drosto, ni chynhyrfa;

byddai'n ddi-fraw pe bai'r Iorddonen yn llifo i'w geg.

24A ellir ei fachu yn ei lygaid,

a gwthio tryfer i'w drwyn?”