1“Galw'n awr; a oes rhywun a'th etyb?

At ba un o'r rhai sanctaidd y gelli droi?

2Y mae dicter yn lladd yr ynfyd,

a chenfigen yn dwyn angau i'r ffôl.

3Gwelais yr ynfyd yn magu gwraidd,

ond ar fyrder melltithiwyd5:3 Neu, melltithiais. ei drigfan;

4ac aeth ei blant y tu hwnt i ymwared,

wedi eu sathru yn y porth, heb neb i'w hachub.

5Y mae'r newynog yn bwyta'i gynhaeaf ef,

ac yn ei gymryd hyd yn oed o blith y drain;

ac y mae'r sychedig yn dyheu am eu cyfoeth.

6Canys nid o'r pridd y daw gofid,

nac o'r ddaear orthrymder;

7ond genir dynion i orthrymder,

cyn sicred ag y tasga'r gwreichion.

8“Ond myfi, ceisio Duw a wnawn i,

a gosod fy achos o'i flaen ef,

9yr un a gyflawna weithredoedd mawr ac anchwiliadwy,

rhyfeddodau dirifedi.

10Ef sy'n tywallt y glaw ar y ddaear,

a'r dyfroedd ar y meysydd.

11Y mae'n codi'r rhai isel i fyny,

a dyrchefir y galarwyr i ddiogelwch.

12Y mae'n diddymu cynllwynion y cyfrwys;

ni all eu dwylo wneud dim o fudd.

13Y mae ef yn dal y doethion yn eu cyfrwystra,

a buan y diflanna cynllun y dichellgar.

14Brwydrant â thywyllwch hyd yn oed liw dydd,

ac ymbalfalant ganol dydd fel yn y nos.

15Ond gwared ef yr anghenus5:15 Neu, gwared ef rhag y cleddyf. o'u gafael,

a'r truan o afael y cryf.

16Am hynny y mae gobaith i'r tlawd,

ac anghyfiawnder yn cau ei safn.

17“Dedwydd y sawl a gerydda Duw,

ac na wrthyd ddisgyblaeth yr Hollalluog.

18Ef a ddoluria, ac ef hefyd a rwyma'r dolur;

ef a archolla, ond rhydd ei ddwylo feddyginiaeth.

19Fe'th wared di rhag chwe chyfyngder;

ac mewn saith, ni ddaw drwg arnat.

20Fe'th achub di rhag marw mewn newyn,

a rhag y cleddyf mewn brwydr.

21Cei loches rhag ffrewyll y tafod,

ac nid ofni'r dinistr pan ddaw.

22Chwerddi ar ddinistr a newyn,

ac ni'th ddychrynir gan fwystfil gwyllt.

23Byddi mewn cynghrair â cherrig y tir,

a bydd y bwystfil gwyllt mewn heddwch â thi.

24Yna gweli fod dy babell yn ddiogel,

a phan rifi dy ddiadell, ni bydd un ar goll.

25Canfyddi hefyd mai niferus yw dy dylwyth,

a'th epil fel gwellt y maes.

26Ei i'r bedd mewn henaint teg,

fel y cesglir ysgub yn ei phryd.

27Chwiliasom hyn yn ddyfal, ac y mae'n wir;

gwrando dithau arno, a deall drosot dy hun.”