Galar Jerwsalem

1O mor unig yw'r ddinas a fu'n llawn o bobl!

Y mae'r un a fu'n fawr ymysg y cenhedloedd yn awr fel gweddw,

a'r un a fu'n dywysoges y taleithiau dan lafur gorfod.

2Y mae'n wylo'n chwerw yn y nos,

a dagrau ar ei gruddiau;

nid oes ganddi neb i'w chysuro

o blith ei holl gariadon;

y mae ei chyfeillion i gyd wedi ei bradychu,

ac wedi troi'n elynion iddi.

3Aeth Jwda i gaethglud mewn trallod

ac mewn gorthrwm mawr;

y mae'n byw ymysg y cenhedloedd,

ond heb gael lle i orffwys;

y mae ei holl erlidwyr wedi ei goddiweddyd

yng nghanol ei gofidiau.

4Y mae ffyrdd Seion mewn galar

am nad oes neb yn dod i'r gwyliau;

y mae ei holl byrth yn anghyfannedd,

a'i hoffeiriaid yn griddfan;

y mae ei merched ifainc yn drallodus,

a hithau mewn chwerwder.

5Daeth ei gwrthwynebwyr yn feistri arni,

a llwyddodd ei gelynion,

oherwydd y mae'r ARGLWYDD wedi dwyn trallod arni

o achos amlder ei throseddau;

y mae ei phlant wedi mynd ymaith

yn gaethion o flaen y gelyn.

6Diflannodd y cyfan o'i hanrhydedd

oddi wrth ferch Seion;

y mae ei thywysogion fel ewigod

sy'n methu cael porfa;

y maent wedi ffoi, heb nerth,

o flaen yr erlidwyr.

7Yn nydd ei thrallod a'i chyni

y mae Jerwsalem yn cofio'r holl drysorau

oedd ganddi yn y dyddiau gynt.

Pan syrthiodd ei phobl i ddwylo'r gwrthwynebwyr,

heb neb i'w chynorthwyo,

edrychodd ei gwrthwynebwyr arni

a chwerthin o achos ei dinistr.

8Pechodd Jerwsalem yn erchyll;

am hynny fe aeth yn ffieidd-dra.

Y mae pawb oedd yn ei pharchu yn ei dirmygu

am iddynt weld ei noethni;

y mae hithau'n griddfan

ac yn troi draw.

9Yr oedd ei haflendid yng ngodre'i dillad;

nid ystyriodd ei thynged.

Yr oedd ei chwymp yn arswydus,

ac nid oedd neb i'w chysuro.

Edrych, O ARGLWYDD, ar fy nhrallod,

oherwydd y mae'r gelyn wedi gorchfygu.

10Estynnodd y gelyn ei law

i gymryd ei holl drysorau;

yn wir, gwelodd hi y cenhedloedd

yn dod i'w chysegr—

rhai yr oeddit ti wedi eu gwahardd

yn dod i mewn i'th gynulliad!

11Yr oedd ei phobl i gyd yn griddfan

wrth iddynt chwilio am fara;

yr oeddent yn cyfnewid eu trysorau am fwyd

i'w cynnal eu hunain.

Edrych, O ARGLWYDD, a gwêl,

oherwydd euthum yn ddirmyg.

12Onid yw hyn o bwys i chwi sy'n mynd heibio?

Edrychwch a gwelwch;

a oes gofid fel y gofid

a osodwyd yn drwm arnaf,

ac a ddygodd yr ARGLWYDD arnaf

yn nydd ei lid angerddol?

13Anfonodd dân o'r uchelder,

a threiddiodd i'm hesgyrn;

gosododd rwyd i'm traed,

a'm troi'n ôl;

gwnaeth fi yn ddiffaith

ac yn gystuddiol trwy'r dydd.

14Clymwyd fy nhroseddau amdanaf1:14 Cymh. llawysgrifau a Fersiynau. TM, Clymwyd iau fy nhroseddau.;

plethwyd hwy â'i law ei hun;

gosododd ei iau1:14 Cymh. Fersiynau. Hebraeg, daethant I fyny. ar fy ngwddf,

ac ysigodd fy nerth;

rhoddodd yr Arglwydd fi yng ngafael rhai

na allaf godi yn eu herbyn.

15Diystyrodd yr Arglwydd

yr holl ryfelwyr oedd ynof;

galwodd ar fyddin i ddod yn f'erbyn,

i ddifetha fy ngwŷr ifainc;

fel y sethrir grawnwin y sathrodd yr Arglwydd

y forwyn, merch Jwda.

16O achos hyn yr wyf yn wylo,

ac y mae fy llygad yn llifo gan ddagrau,

oherwydd pellhaodd yr un sy'n fy nghysuro

ac yn fy nghynnal;

y mae fy mhlant wedi eu hanrheithio

am fod y gelyn wedi gorchfygu.

17Estynnodd Seion ei dwylo,

ond nid oedd neb i'w chysuro;

gorchmynnodd yr ARGLWYDD i'r gelynion

amgylchynu Jacob o bob cyfeiriad;

yr oedd Jerwsalem wedi mynd

yn ffieidd-dra yn eu mysg.

18Y mae'r ARGLWYDD yn gyfiawn,

ond gwrthryfelais yn erbyn ei air.

Gwrandewch yn awr, yr holl bobloedd,

ac edrychwch ar fy nolur:

aeth fy merched a'm dynion ifainc i gaethglud.

19Gelwais ar fy nghariadon,

ond y maent hwy wedi fy mradychu;

trengodd f'offeiriaid a'm henuriaid yn y ddinas,

wrth chwilio am fwyd i'w cynnal eu hunain.

20Edrych, O ARGLWYDD, oherwydd y mae'n gyfyng arnaf;

y mae f'ymysgaroedd mewn poen,

a'm calon wedi cyffroi,

oherwydd yr wyf wedi gwrthryfela i'r eithaf.

O'r tu allan, y mae'r cleddyf wedi gwneud rhai'n amddifad;

yn y tŷ, nid oes dim ond marwolaeth.

21Gwrandewch pan wyf yn griddfan,

heb neb i'm cysuro.

Clywodd fy holl elynion am fy nhrychineb,

a llawenhau am iti wneud hyn;

ond byddi di'n dwyn arnynt y dydd a benodaist,

a byddant hwythau fel finnau.

22Gad i'w holl ddrygioni ddod i'th sylw,

a dwg gosb arnynt,

fel y cosbaist fi am fy holl droseddau;

oherwydd y mae fy ngriddfannau'n aml,

a'm calon yn gystuddiol.