1Bydd un sy'n ystyfnigo trwy ei geryddu'n fynych

yn cael ei ddryllio'n sydyn heb fodd i'w adfer.

2Pan fydd y cyfiawn yn llywodraethu29:2 Cymh. Groeg. Hebraeg, niferus., llawenha'r bobl,

ond pan fydd y drygionus yn rheoli, bydd y bobl yn griddfan.

3Y mae'r un sy'n caru doethineb yn rhoi llawenydd i'w dad,

ond y mae'r un sy'n cyfeillachu â phuteiniaid yn gwastraffu ei eiddo.

4Y mae brenin yn rhoi cadernid i wlad trwy gyfiawnder,

ond y mae'r un sy'n codi trethi yn ei difa.

5Y mae'r sawl sy'n gwenieithio wrth ei gyfaill

yn taenu rhwyd i'w draed.

6Rhwydir y drygionus gan gamwedd,

ond y mae'r cyfiawn yn canu'n llawen.

7Y mae'r cyfiawn yn gwybod hawliau'r tlodion,

ond nid yw'r drygionus yn ystyried deall.

8Y mae'r gwatwarwyr yn creu cyffro mewn dinas,

ond y mae'r doethion yn tawelu dicter.

9Os â un doeth i gyfraith â ffŵl,

bydd y ffŵl yn cythruddo ac yn gwawdio,

ac ni cheir llonyddwch.

10Y mae rhai gwaedlyd yn casáu'r un cywir,

ond y mae'r rhai cyfiawn yn diogelu ei fywyd.

11Y mae'r ffŵl yn arllwys ei holl ddig,

ond y mae'r doeth yn ei gadw dan reolaeth.

12Os yw llywodraethwr yn gwrando ar gelwydd,

bydd ei holl weision yn ddrygionus.

13Y mae hyn yn gyffredin i'r tlawd a'r gormeswr:

yr ARGLWYDD sy'n goleuo llygaid y ddau.

14Os yw brenin yn barnu'r tlodion yn gywir,

yna fe sefydlir ei orsedd am byth.

15Y mae gwialen a cherydd yn rhoi doethineb,

ond y mae plentyn afreolus yn dwyn gwarth ar ei fam.

16Pan amlha'r drygionus, bydd camwedd yn cynyddu,

ond bydd y cyfiawn yn edrych ar eu cwymp.

17Disgybla dy fab, a daw â chysur iti,

a rhydd lawenydd iti yn dy fywyd.

18Lle na cheir gweledigaeth, bydd y bobl ar chwâl;

ond gwyn ei fyd y sawl sy'n cadw'r gyfraith.

19Nid â geiriau yn unig y disgyblir gwas;

er iddo ddeall, nid yw'n ymateb.

20Fe welaist un sy'n eiddgar i siarad;

y mae mwy o obaith i'r ffŵl nag iddo ef.

21Wrth faldodi gwas o'i lencyndod,

bydd yn troi'n anniolchgar yn y diwedd.

22Codi cynnen y mae rhywun cas,

ac un dicllon yn ychwanegu camwedd.

23Y mae balchder unrhyw un yn ei ddarostwng,

ond y mae'r gostyngedig yn cael anrhydedd.

24Gelyn iddo'i hun yw'r sawl sy'n rhannu â lleidr;

y mae'n clywed y felltith, ond heb ddweud dim.

25Magl yw ofni pobl,

ond diogel yw'r un sy'n ymddiried yn yr ARGLWYDD.

26Y mae llawer yn ceisio ffafr llywodraethwr,

ond oddi wrth yr ARGLWYDD y daw cyfiawnder.

27Y mae'r cyfiawn yn ffieiddio'r anghyfiawn,

a'r drygionus yn ffieiddio'r uniawn ei ffordd.