1Diolchwch i'r ARGLWYDD. Galwch ar ei enw,

gwnewch yn hysbys ei weithredoedd ymysg y bobloedd.

2Canwch iddo, moliannwch ef,

dywedwch am ei holl ryfeddodau.

3Gorfoleddwch yn ei enw sanctaidd;

llawenhaed calon y rhai sy'n ceisio'r ARGLWYDD.

4Ceisiwch yr ARGLWYDD a'i nerth,

ceisiwch ei wyneb bob amser.

5Cofiwch y rhyfeddodau a wnaeth,

ei wyrthiau a'r barnedigaethau a gyhoeddodd,

6chwi ddisgynyddion Abraham, ei was,

disgynyddion Jacob, ei etholedig.

7Ef yw'r ARGLWYDD ein Duw,

ac y mae ei farnedigaethau dros yr holl ddaear.

8Y mae'n cofio ei gyfamod dros byth,

gair ei orchymyn hyd fil o genedlaethau,

9sef y cyfamod a wnaeth ag Abraham,

a'i lw i Isaac—

10yr hyn a osododd yn ddeddf i Jacob,

ac yn gyfamod tragwyddol i Israel,

11a dweud, “I chwi y rhoddaf wlad Canaan

yn gyfran eich etifeddiaeth.”

12Pan oeddent yn fychan o rif,

yn ychydig, ac yn grwydriaid yn y wlad,

13yn crwydro o genedl i genedl,

ac o un deyrnas at bobl eraill,

14ni adawodd i neb eu darostwng,

ond ceryddodd frenhinoedd o'u hachos,

15a dweud, “Peidiwch â chyffwrdd â'm heneiniog,

na gwneud niwed i'm proffwydi.”

16Pan alwodd am newyn dros y wlad,

a thorri ymaith eu cynhaliaeth o fara,

17yr oedd wedi anfon gŵr o'u blaenau,

Joseff, a werthwyd yn gaethwas.

18Doluriwyd ei draed yn y cyffion,

a rhoesant haearn am ei wddf,

19nes i'r hyn a ddywedodd ef ddod yn wir,

ac i air yr ARGLWYDD ei brofi'n gywir.

20Anfonodd y brenin i'w ryddhau—

brenin y cenhedloedd yn ei wneud yn rhydd;

21gwnaeth ef yn feistr ar ei dŷ,

ac yn llywodraethwr ar ei holl eiddo,

22i hyfforddi ei dywysogion yn ôl ei ddymuniad,

ac i ddysgu doethineb i'w henuriaid.

23Yna daeth Israel hefyd i'r Aifft,

a Jacob i grwydro yn nhir Ham.

24A gwnaeth yr Arglwydd ei bobl yn ffrwythlon iawn,

ac aethant yn gryfach na'u gelynion.

25Trodd yntau eu calon i gasáu ei bobl,

ac i ymddwyn yn ddichellgar at ei weision.

26Yna anfonodd ei was Moses,

ac Aaron, yr un yr oedd wedi ei ddewis,

27a thrwy eu geiriau hwy gwnaeth105:27 Felly Fersiynau. Hebraeg, rhoddasant arnynt hwy eiriau. arwyddion

a gwyrthiau yn nhir Ham.

28Anfonodd dywyllwch, ac aeth yn dywyll,

eto yr105:28 Felly Fersiynau. Hebraeg, nid. oeddent yn gwrthryfela yn erbyn ei eiriau.

29Trodd eu dyfroedd yn waed,

a lladdodd eu pysgod.

30Llanwyd eu tir â llyffaint,

hyd yn oed ystafelloedd eu brenhinoedd.

31Pan lefarodd ef, daeth haid o bryfed

a llau trwy'r holl wlad.

32Rhoes iddynt genllysg yn lle glaw,

a mellt yn fflachio trwy eu gwlad.

33Trawodd y gwinwydd a'r ffigyswydd,

a malurio'r coed trwy'r wlad.

34Pan lefarodd ef, daeth locustiaid

a lindys heb rifedi,

35nes iddynt fwyta'r holl laswellt trwy'r wlad,

a difa holl gynnyrch y ddaear.

36A thrawodd bob cyntafanedig yn y wlad,

blaenffrwyth eu holl nerth.

37Yna dygodd hwy allan gydag arian ac aur,

ac nid oedd un yn baglu ymysg y llwythau.

38Llawenhaodd yr Eifftiaid pan aethant allan,

oherwydd bod arnynt eu hofn hwy.

39Lledaenodd gwmwl i'w gorchuddio,

a thân i oleuo iddynt yn y nos.

40Pan fu iddynt ofyn, anfonodd soflieir iddynt,

a digonodd hwy â bara'r nefoedd.

41Holltodd graig nes bod dŵr yn pistyllio,

ac yn llifo fel afon trwy'r diffeithwch.

42Oherwydd yr oedd yn cofio ei addewid sanctaidd

i Abraham ei was.

43Dygodd ei bobl allan mewn llawenydd,

ei rai etholedig mewn gorfoledd.

44Rhoes iddynt diroedd y cenhedloedd,

a chymerasant feddiant o ffrwyth llafur pobloedd,

45er mwyn iddynt gadw ei ddeddfau,

ac ufuddhau i'w gyfreithiau.

Molwch yr ARGLWYDD.