1Molwch yr ARGLWYDD.

Fy enaid, mola'r ARGLWYDD.

2Molaf yr ARGLWYDD tra byddaf byw,

canaf fawl i'm Duw tra byddaf.

3Peidiwch ag ymddiried mewn tywysogion,

mewn unrhyw un na all waredu;

4bydd ei anadl yn darfod ac yntau'n dychwelyd i'r ddaear,

a'r diwrnod hwnnw derfydd am ei gynlluniau.

5Gwyn ei fyd y sawl y mae Duw Jacob yn ei gynorthwyo,

ac y mae ei obaith yn yr ARGLWYDD ei Dduw,

6creawdwr nefoedd a daear a'r môr,

a'r cyfan sydd ynddynt.

Y mae ef yn cadw'n ffyddlon hyd byth,

7ac yn gwneud barn â'r gorthrymedig;

y mae'n rhoi bara i'r newynog.

Y mae'r ARGLWYDD yn rhyddhau carcharorion;

8y mae'r ARGLWYDD yn rhoi golwg i'r deillion,

ac yn codi pawb sydd wedi eu darostwng;

y mae'r ARGLWYDD yn caru'r rhai cyfiawn.

9Y mae'r ARGLWYDD yn gwylio dros y dieithriaid,

ac yn cynnal y weddw a'r amddifad;

y mae'n difetha ffordd y drygionus.

10Bydd yr ARGLWYDD yn teyrnasu hyd byth,

a'th Dduw di, O Seion, dros y cenedlaethau.

Molwch yr ARGLWYDD.