LLYFR 2

I'r Cyfarwyddwr: Mascîl. I feibion Cora.

1Fel y dyhea ewig am ddyfroedd rhedegog,

felly y dyhea fy enaid amdanat ti, O Dduw.

2Y mae fy enaid yn sychedu am Dduw, am y Duw byw;

pa bryd y dof ac ymddangos ger ei fron?

3Bu fy nagrau'n fwyd imi ddydd a nos,

pan ofynnent imi drwy'r dydd, “Ple mae dy Dduw?”

4Tywalltaf fy enaid mewn gofid wrth gofio hyn—

fel yr awn gyda thyrfa'r mawrion42:4 Felly rhai llawysgrifau. TM, gyda'r dyrfa a'u harwain. i dŷ Dduw

yng nghanol banllefau a moliant, torf yn cadw gŵyl.

5Mor ddarostyngedig wyt, fy enaid,

ac mor gythryblus o'm mewn!

Disgwyliaf wrth Dduw; oherwydd eto moliannaf ef,

fy Ngwaredydd a'm Duw42:5 Hebraeg, a'm Duw ar ddechrau adn. 6..

6Y mae fy enaid yn ddarostyngedig ynof;

am hynny, meddyliaf amdanat ti

o dir yr Iorddonen a Hermon

ac o Fynydd Misar.

7Geilw dyfnder ar ddyfnder

yn sŵn dy raeadrau;

y mae dy fôr a'th donnau

wedi llifo trosof.

8Liw dydd y mae'r ARGLWYDD yn gorchymyn ei ffyddlondeb,

a liw nos y mae ei gân gyda mi,

gweddi ar Dduw fy mywyd.

9Dywedaf wrth Dduw, fy nghraig,

“Pam yr anghofiaist fi?

Pam y rhodiaf mewn galar,

wedi fy ngorthrymu gan y gelyn?”

10Fel pe'n dryllio fy esgyrn,

y mae fy ngelynion yn fy ngwawdio,

ac yn dweud wrthyf trwy'r dydd,

“Ple mae dy Dduw?”

11Mor ddarostyngedig wyt, fy enaid,

ac mor gythryblus o'm mewn!

Disgwyliaf wrth Dduw; oherwydd eto moliannaf ef,

fy Ngwaredydd a'm Duw.