I'r Cyfarwyddwr: i feibion Cora, ar Alamoth. Cân.

1Y mae Duw yn noddfa ac yn nerth i ni,

yn gymorth parod mewn cyfyngder.

2Felly, nid ofnwn er i'r ddaear symud

ac i'r mynyddoedd ddisgyn i ganol y môr,

3er i'r dyfroedd ruo a therfysgu

ac i'r mynyddoedd ysgwyd gan eu hymchwydd.

Sela

4Y mae afon a'i ffrydiau'n llawenhau dinas Duw,

preswylfa sanctaidd y Goruchaf.

5Y mae Duw yn ei chanol, nid ysgogir hi;

cynorthwya Duw hi ar doriad dydd.

6Y mae'r cenhedloedd yn terfysgu a'r teyrnasoedd yn gwegian;

pan gwyd ef ei lais, todda'r ddaear.

7Y mae ARGLWYDD y Lluoedd gyda ni,

Duw Jacob yn gaer i ni.

Sela

8Dewch i weld gweithredoedd yr ARGLWYDD,

fel y dygodd ddifrod ar y ddaear;

9gwna i ryfeloedd beidio trwy'r holl ddaear,

dryllia'r bwa, tyr y waywffon,

a llosgi'r darian â thân.

10Ymlonyddwch, a deallwch mai myfi sydd Dduw,

yn ddyrchafedig ymysg y cenhedloedd,

yn ddyrchafedig ar y ddaear.

11Y mae ARGLWYDD y Lluoedd gyda ni,

Duw Jacob yn gaer i ni.

Sela