Cân. Salm. I feibion Cora.

1Mawr yw'r ARGLWYDD a theilwng iawn o fawl

yn ninas ein Duw, ei fynydd sanctaidd.

2Teg o uchder, llawenydd yr holl ddaear,

yw Mynydd Seion, ar lechweddau'r Gogledd,

dinas y Brenin Mawr.

3Oddi mewn i'w cheyrydd y mae Duw

wedi ei ddangos ei hun yn amddiffynfa.

4Wele'r brenhinoedd wedi ymgynnull

ac wedi dyfod at ei gilydd;

5ond pan welsant, fe'u synnwyd,

fe'u brawychwyd nes peri iddynt ffoi;

6daeth dychryn arnynt yno,

a gwewyr, fel gwraig yn esgor,

7fel pan fo gwynt y dwyrain

yn dryllio llongau Tarsis.

8Fel y clywsom, felly hefyd y gwelsom

yn ninas ARGLWYDD y Lluoedd,

yn ninas ein Duw ni

a gynhelir gan Dduw am byth.

Sela

9O Dduw, yr ydym wedi portreadu dy ffyddlondeb

yng nghanol dy deml.

10Fel y mae dy enw, O Dduw, felly y mae dy fawl

yn ymestyn hyd derfynau'r ddaear.

Y mae dy ddeheulaw'n llawn o gyfiawnder;

11bydded i Fynydd Seion lawenhau.

Bydded i drefi Jwda orfoleddu

oherwydd dy farnedigaethau.

12Ymdeithiwch o gwmpas Jerwsalem, ewch o'i hamgylch,

rhifwch ei thyrau,

13sylwch ar ei magwyrydd,

ewch trwy ei chaerau,

fel y galloch ddweud wrth yr oes sy'n codi,

14“Dyma Dduw!

Y mae ein Duw ni hyd byth bythoedd,

fe'n harwain yn dragywydd.”