I'r Cyfarwyddwr: ar ffliwtiau. Salm. I Ddafydd.

1Gwrando ar fy ngeiriau, ARGLWYDD,

ystyria fy nghwynfan;

2clyw fy nghri am gymorth,

fy Mrenin a'm Duw.

3Arnat ti y gweddïaf, ARGLWYDD;

yn y bore fe glywi fy llais.

Yn y bore paratoaf ar dy gyfer,

ac fe ddisgwyliaf.

4Oherwydd nid wyt Dduw sy'n hoffi drygioni,

ni chaiff y drwg aros gyda thi,

5ni all y trahaus sefyll o'th flaen.

Yr wyt yn casáu'r holl wneuthurwyr drygioni

6ac yn difetha'r rhai sy'n dweud celwydd;

ffieiddia'r ARGLWYDD un gwaedlyd a thwyllodrus.

7Ond oherwydd dy gariad mawr, dof fi i'th dŷ,

plygaf yn dy deml sanctaidd mewn parch i ti.

8ARGLWYDD, arwain fi yn dy gyfiawnder oherwydd fy ngelynion,

gwna dy ffordd yn union o'm blaen.

9Oherwydd nid oes coel ar eu geiriau5:9 Felly'r Fersiynau. Hebraeg, ei eiriau.,

y mae dinistr o'u mewn;

bedd agored yw eu llwnc,

a'u tafod yn llawn gweniaith.

10Dwg gosb arnynt, O Dduw,

bydded iddynt syrthio trwy eu cynllwynion;

bwrw hwy ymaith yn eu holl bechodau

am iddynt wrthryfela yn dy erbyn.

11Ond bydded i bawb sy'n llochesu ynot ti lawenhau,

a chanu mewn llawenydd yn wastad;

bydd yn amddiffyn dros y rhai sy'n caru dy enw,

fel y bydd iddynt orfoleddu ynot ti.

12Oherwydd yr wyt ti, ARGLWYDD, yn bendithio'r cyfiawn,

ac y mae dy ffafr yn ei amddiffyn fel tarian.