Salm. I Asaff.

1Duw y duwiau, yr ARGLWYDD, a lefarodd;

galwodd y ddaear

o godiad haul hyd ei fachlud.

2O Seion, berffaith ei phrydferthwch,

y llewyrcha Duw.

3Fe ddaw ein Duw, ac ni fydd ddistaw;

bydd tân yn ysu o'i flaen,

a thymestl fawr o'i gwmpas.

4Y mae'n galw ar y nefoedd uchod,

ac ar y ddaear, er mwyn barnu ei bobl:

5“Casglwch ataf fy ffyddloniaid,

a wnaeth gyfamod â mi trwy aberth.”

6Bydd y nefoedd yn cyhoeddi ei gyfiawnder,

oherwydd Duw ei hun sydd farnwr.

Sela

7“Gwrandewch, fy mhobl, a llefaraf;

dygaf dystiolaeth yn dy erbyn, O Israel;

myfi yw Duw, dy Dduw di.

8Ni cheryddaf di am dy aberthau,

oherwydd y mae dy boethoffrymau'n wastad ger fy mron.

9Ni chymeraf fustach o'th dŷ,

na bychod geifr o'th gorlannau;

10oherwydd eiddof fi holl fwystfilod y goedwig,

a'r gwartheg ar fil o fryniau.

11Yr wyf yn adnabod holl adar yr awyr50:11 Felly Fersiynau. Hebraeg, y mynyddoedd.,

ac eiddof fi holl greaduriaid y maes.

12Pe bawn yn newynu, ni ddywedwn wrthyt ti,

oherwydd eiddof fi'r byd a'r hyn sydd ynddo.

13A fwytâf fi gig eich teirw,

neu yfed gwaed eich bychod geifr?

14Rhowch i Dduw offrymau diolch,

a thalwch eich addunedau i'r Goruchaf.

15Os gelwi arnaf yn nydd cyfyngder

fe'th waredaf, a byddi'n fy anrhydeddu.”

16Ond wrth y drygionus fe ddywed Duw,

“Pa hawl sydd gennyt i adrodd fy neddfau,

ac i gymryd fy nghyfamod ar dy wefusau?

17Yr wyt yn casáu disgyblaeth

ac yn bwrw fy ngeiriau o'th ôl.

18Os gweli leidr, fe ei i'w ganlyn,

a bwrw dy goel gyda godinebwyr.

19Y mae dy enau'n ymollwng i ddrygioni,

a'th dafod yn nyddu twyll.

20Yr wyt yn parhau i dystio yn erbyn dy frawd,

ac yn enllibio mab dy fam.

21Gwnaethost y pethau hyn, bûm innau ddistaw;

tybiaist dithau fy mod fel ti dy hun,

ond ceryddaf di, a dwyn achos yn dy erbyn.

22“Ystyriwch hyn, chwi sy'n anghofio Duw,

rhag imi eich darnio heb neb i arbed.

23Y sawl sy'n cyflwyno offrymau diolch sy'n fy anrhydeddu,

ac i'r sawl sy'n dilyn fy ffordd y dangosaf iachawdwriaeth Duw.”