I'r Cyfarwyddwr: Salm. I Ddafydd, pan ddaeth y proffwyd Nathan ato wedi iddo fynd at Bathseba.

1Bydd drugarog wrthyf, O Dduw, yn ôl dy ffyddlondeb;

yn ôl dy fawr dosturi dilea fy nhroseddau;

2golch fi'n lân o'm drygioni,

a glanha fi o'm pechod.

3Oherwydd gwn am fy nhroseddau,

ac y mae fy mhechod yn wastad gyda mi.

4Yn dy erbyn di, ti yn unig, y pechais

a gwneud yr hyn a ystyri'n ddrwg,

fel dy fod yn gyfiawn yn dy ddedfryd,

ac yn gywir yn dy farn.

5Wele, mewn drygioni y'm ganwyd,

ac mewn pechod y beichiogodd fy mam.

6Wele, yr wyt yn dymuno gwirionedd oddi mewn;

felly dysg imi ddoethineb yn y galon.

7Pura fi ag isop fel y byddaf lân;

golch fi fel y byddaf wynnach nag eira.

8Pâr imi glywed gorfoledd a llawenydd,

fel y bo i'r esgyrn a ddrylliaist lawenhau.

9Cuddia dy wyneb oddi wrth fy mhechodau,

a dilea fy holl euogrwydd.

10Crea galon lân ynof, O Dduw,

rho ysbryd newydd cadarn ynof.

11Paid â'm bwrw ymaith oddi wrthyt,

na chymryd dy ysbryd sanctaidd oddi arnaf.

12Dyro imi eto orfoledd dy iachawdwriaeth,

a chynysgaedda fi ag ysbryd ufudd.

13Dysgaf dy ffyrdd i droseddwyr,

fel y dychwelo'r pechaduriaid atat.

14Gwared fi rhag gwaed, O Dduw,

Duw fy iachawdwriaeth,

ac fe gân fy nhafod am dy gyfiawnder.

15Arglwydd, agor fy ngwefusau,

a bydd fy ngenau yn mynegi dy foliant.

16Oherwydd nid wyt yn ymhyfrydu mewn aberth;

pe dygwn boethoffrymau, ni fyddit fodlon.

17Aberthau Duw yw ysbryd drylliedig;

calon ddrylliedig a churiedig

ni ddirmygi, O Dduw.

18Gwna ddaioni i Seion yn dy ras;

adeilada furiau Jerwsalem.

19Yna fe ymhyfrydi mewn aberthau cywir—

poethoffrwm ac aberth llosg—

yna fe aberthir bustych ar dy allor.