Salm. I Asaff.

1O Dduw, daeth y cenhedloedd i'th etifeddiaeth,

a halogi dy deml sanctaidd,

a gwneud Jerwsalem yn adfeilion.

2Rhoesant gyrff dy weision

yn fwyd i adar yr awyr,

a chnawd dy ffyddloniaid i'r bwystfilod.

3Y maent wedi tywallt gwaed fel dŵr

o amgylch Jerwsalem,

ac nid oes neb i'w claddu.

4Aethom yn watwar i'n cymdogion,

yn wawd a dirmyg i'r rhai o'n cwmpas.

5Am ba hyd, ARGLWYDD? A fyddi'n ddig am byth?

A yw dy eiddigedd i losgi fel tân?

6Tywallt dy lid ar y cenhedloedd

nad ydynt yn dy adnabod,

ac ar y teyrnasoedd

nad ydynt yn galw ar dy enw,

7am iddynt ysu Jacob

a difetha ei drigfan.

8Paid â dal yn ein herbyn ni ddrygioni ein hynafiaid,

ond doed dy dosturi atom ar frys,

oherwydd fe'n darostyngwyd yn llwyr.

9Cymorth ni, O Dduw ein hiachawdwriaeth,

oherwydd anrhydedd dy enw;

gwared ni, a maddau ein pechodau

er mwyn dy enw.

10Pam y caiff y cenhedloedd ddweud,

“Ple mae eu Duw?”

Dysger y cenhedloedd yn ein gŵydd

beth yw dy ddialedd am waed tywalltedig dy weision.

11Doed ochneidio'r carcharorion hyd atat,

ac yn dy nerth mawr arbed y rhai oedd i farw.

12Taro'n ôl seithwaith i'n cymdogion, a hynny i'r byw,

y gwatwar a wnânt wrth dy ddifrïo, O Arglwydd.

13Yna, byddwn ni, dy bobl a phraidd dy borfa,

yn dy foliannu am byth,

ac yn adrodd dy foliant dros y cenedlaethau.