Gweddi. I Ddafydd.

1Tro dy glust ataf, ARGLWYDD, ac ateb fi,

oherwydd tlawd ac anghenus ydwyf.

2Arbed fy mywyd, oherwydd teyrngar wyf fi;

gwared dy was sy'n ymddiried ynot.

3Ti yw fy Nuw;86:3 Hebraeg, Ti yw fy Nuw yn yr adn. flaenorol. bydd drugarog wrthyf, O Arglwydd,

oherwydd arnat ti y gwaeddaf trwy'r dydd.

4Llawenha enaid dy was,

oherwydd atat ti, Arglwydd, y dyrchafaf fy enaid.

5Yr wyt ti, Arglwydd, yn dda a maddeugar,

ac yn llawn trugaredd i bawb sy'n galw arnat.

6Clyw, O ARGLWYDD, fy ngweddi,

a gwrando ar fy ymbil.

7Yn nydd fy nghyfyngder galwaf arnat,

oherwydd yr wyt ti yn fy ateb.

8Nid oes neb fel ti ymhlith y duwiau, O Arglwydd,

ac nid oes gweithredoedd fel dy rai di.

9Bydd yr holl genhedloedd a wnaethost yn dod

ac yn ymgrymu o'th flaen, O Arglwydd,

ac yn anrhydeddu dy enw.

10Oherwydd yr wyt ti yn fawr ac yn gwneud rhyfeddodau;

ti yn unig sydd Dduw.

11O ARGLWYDD, dysg i mi dy ffordd,

imi rodio yn dy wirionedd;

rho imi galon unplyg i ofni dy enw.

12Clodforaf di â'm holl galon, O Arglwydd fy Nuw,

ac anrhydeddaf dy enw hyd byth.

13Oherwydd mawr yw dy ffyddlondeb tuag ataf,

a gwaredaist fy mywyd o Sheol isod.

14O Dduw, cododd gwŷr trahaus yn f'erbyn,

ac y mae criw didostur yn ceisio fy mywyd,

ac nid ydynt yn meddwl amdanat ti.

15Ond yr wyt ti, O Arglwydd, yn Dduw trugarog a graslon,

araf i ddigio, a llawn cariad a gwirionedd.

16Tro ataf, a bydd drugarog,

rho dy nerth i'th was,

a gwared un o hil dy weision.

17Rho imi arwydd o'th ddaioni,

a bydded i'r rhai sy'n fy nghasáu weld a chywilyddio,

am i ti, ARGLWYDD, fy nghynorthwyo a'm cysuro.