1Y mae'r ARGLWYDD yn frenin, cryna'r bobloedd;

y mae wedi ei orseddu uwch y cerwbiaid, ysgydwa'r ddaear.

2Y mae'r ARGLWYDD yn fawr yn Seion,

y mae'n ddyrchafedig uwch yr holl bobloedd.

3Bydded iddynt foli dy enw mawr ac ofnadwy—

sanctaidd yw ef.

4Un cryf sydd frenin; y mae'n caru cyfiawnder.

Ti sydd wedi sefydlu uniondeb;

gwnaethost farn a chyfiawnder yn Jacob.

5Dyrchafwch yr ARGLWYDD ein Duw;

ymgrymwch o flaen ei droedfainc—

sanctaidd yw ef.

6Yr oedd Moses ac Aaron ymhlith ei offeiriaid,

a Samuel ymhlith y rhai a alwodd ar ei enw;

galwasant ar yr ARGLWYDD, ac atebodd hwy.

7Llefarodd wrthynt mewn colofn gwmwl;

cadwasant ei dystiolaethau a'r ddeddf a roddodd iddynt.

8O ARGLWYDD, ein Duw, atebaist hwy;

Duw yn maddau fuost iddynt,

ond yn dial eu camweddau.

9Dyrchafwch yr ARGLWYDD ein Duw,

ymgrymwch yn ei fynydd sanctaidd—

sanctaidd yw'r ARGLWYDD ein Duw.