Babilon yn Syrthio

1Ar ôl hyn gwelais angel arall yn disgyn o'r nef, a chanddo awdurdod mawr; a goleuwyd y ddaear gan ei ogoniant ef. 2Gwaeddodd â llais cryf:

“Syrthiodd, syrthiodd Babilon fawr,

aeth yn drigfa cythreuliaid,

yn gyrchfa pob ysbryd aflan,

yn gyrchfa pob aderyn aflan,

ac yn gyrchfa pob bwystfil aflan18:2 Yn ôl darlleniad arall gadewir allan ac yn gyrchfa pob bwystfil aflan. ac atgas;

3oherwydd o win llid ei phuteindra

y mae'r holl genhedloedd wedi yfed.18:3 Yn ôl darlleniad arall, o win llid ei phuteindra y parodd hi i'r holl genhedloedd yfed. Yn ôl un arall, trwy win llid ei phuteindra y mae'r holl genhedloedd wedi syrthio.

Puteiniodd brenhinoedd y ddaear gyda hi,

ac ymgyfoethogodd masnachwyr y ddaear ar ddigonedd ei moethusrwydd hi.”

4Yna clywais lais arall o'r nef yn dweud:

“Dewch allan ohoni, fy mhobl,

rhag i chwi gyfranogi o'i phechodau,

ac o'i phlâu

dderbyn rhan;

5oherwydd pentyrrwyd ei phechodau hyd y nef,

a chadwodd Duw ei hanghyfiawnderau hi ar gof.

6Talwch y pwyth yn ôl iddi,

talwch hi'n ddyblyg am ei gweithredoedd;

dyblwch iddi chwerwder y cwpan a gymysgodd hi;

7yn ôl mesur ei rhwysg a'i moethusrwydd,

rhowch iddi boenedigaeth a galar.

Oherwydd yn ei chalon y mae'n dweud,

‘Rwy'n eistedd yn frenhines,

nid gweddw wyf,

a galar ni welaf byth.’

8Am hyn daw ei phlâu arni o fewn un dydd,

marwolaeth, galar a newyn,

a llosgir hi'n ulw â thân;

oblegid nerthol yw'r Arglwydd Dduw, ei barnwr hi.”

9Bydd brenhinoedd y ddaear, a buteiniodd gyda hi a byw'n foethus, yn wylo a galaru amdani, pan welant fwg ei llosgi hi. 10Safant o hirbell gan ofn ei phoenedigaeth, a dweud:

“Gwae, gwae'r ddinas fawr,

Babilon, y ddinas nerthol,

oherwydd mewn un awr daeth arnat dy farn!”

11Bydd masnachwyr y ddaear yn wylo a galaru amdani, oherwydd nid oes neb mwyach yn prynu eu nwyddau, 12eu llwythi o aur ac arian, o emau gwerthfawr a pherlau, o liain main a sidan, o borffor ac ysgarlad; eu llwythi o bob pren persawrus ac o bob gwaith ifori a gwaith pren drudfawr neu bres neu haearn neu farmor; 13eu llwythi o sinamon, sbeis a pherlysiau, o fyrr a thus, o win ac olew, o flawd mân a gwenith, o wartheg a defaid, o geffylau a cherbydau, o gaethweision a bywydau pobl. 14Dywedant wrthi:

“Y mae'r ffrwyth y chwenychodd dy enaid amdano

wedi mynd oddi wrthyt,

a'r holl wychder a'r ysblander oedd iti

wedi diflannu oddi wrthyt,

byth mwy i'w canfod!”

15Bydd masnachwyr y nwyddau hyn, a enillodd eu cyfoeth drwyddi hi, yn sefyll o hirbell gan ofn ei phoenedigaeth, yn wylo a galaru 16a dweud:

“Gwae, gwae'r ddinas fawr,

sydd wedi ei gwisgo â lliain main,

â phorffor ac ysgarlad,

a'i thecáu â thlysau aur,

â gemau gwerthfawr a pherlau,

17oherwydd diffeithio cymaint o gyfoeth mewn un awr!”

Yna cafwyd pob capten llong a phob teithiwr ar fôr, llongwyr a phawb sydd â'u gwaith ar y môr, yn sefyll o hirbell 18ac yn gweiddi wrth weld mwg ei llosgi hi: “A fu dinas debyg i'r ddinas fawr?” 19Bwriasant lwch ar eu pennau a gweiddi mewn dagrau a galar:

“Gwae, gwae'r ddinas fawr,

lle'r enillodd pawb a chanddynt longau ar y môr

gyfoeth trwy ei golud hi,

oherwydd ei diffeithio mewn un awr!”

20O nef, gorfoledda drosti,

a chwithau'r saint, a'r apostolion a'r proffwydi,

oherwydd y farn a roes hi arnoch chwi a roes Duw arni hi18:20 Neu, oherwydd barnodd Duw o'ch plaid chwi yn ei herbyn hi..

21Cododd angel nerthol garreg debyg i faen melin mawr a'i thaflu i'r môr a dweud:

“Yr un mor ffyrnig yr hyrddir i'r ddaear

Fabilon, y ddinas fawr,

ac nis ceir byth mwy.

22A sain telynorion a cherddorion

a rhai'n canu ffliwt ac utgorn,

nis clywir ynot byth mwy;

a phob un sy'n dilyn unrhyw grefft,

nis ceir ynot byth mwy;

a sŵn maen y felin,

nis clywir ynot byth mwy;

23a golau lamp,

nis gwelir ynot byth mwy;

a llais priodfab a phriodferch,

nis clywir ynot byth mwy.

Mawrion y ddaear oedd dy fasnachwyr di,

a thwyllwyd yr holl genhedloedd gan dy ddewiniaeth.

24Ynddi hi y cafwyd gwaed y proffwydi a'r saint,

a phawb a laddwyd ar y ddaear.”