Selio'r 144,000 o Israel

1Ar ôl hyn gwelais bedwar angel yn sefyll ar bedair congl y ddaear yn dal pedwar gwynt y ddaear, i gadw'r gwynt rhag chwythu ar y ddaear nac ar y môr nac ar un goeden. 2A gwelais angel arall yn esgyn o godiad haul, a chanddo sêl y Duw byw. Gwaeddodd â llais uchel ar y pedwar angel y rhoddwyd iddynt awdurdod i niweidio'r ddaear a'r môr, 3a dywedodd: “Peidiwch â niweidio na'r ddaear na'r môr na'r coed nes inni selio gweision ein Duw ar eu talcennau.” 4A chlywais rif y rhai a seliwyd, cant pedwar deg a phedair o filoedd wedi eu selio, o bob un o lwythau plant Israel.

5O lwyth Jwda yr oedd deuddeng mil wedi eu selio,

o lwyth Reuben deuddeng mil,

o lwyth Gad deuddeng mil,

6o lwyth Aser deuddeng mil,

o lwyth Nafftali deuddeng mil,

o lwyth Manasse deuddeng mil,

7o lwyth Simeon deuddeng mil,

o lwyth Lefi deuddeng mil,

o lwyth Issachar deuddeng mil,

8o lwyth Sabulon deuddeng mil,

o lwyth Joseff deuddeng mil,

ac o lwyth Benjamin deuddeng mil wedi eu selio.

Y Dyrfa o Bob Cenedl

9Ar ôl hyn edrychais, ac wele dyrfa fawr na allai neb ei rhifo, o bob cenedl a'r holl lwythau a phobloedd ac ieithoedd, yn sefyll o flaen yr orsedd ac o flaen yr Oen, wedi eu gwisgo â mentyll gwyn, a phalmwydd yn eu dwylo. 10Yr oeddent yn gweiddi â llais uchel:

“I'n Duw ni, sy'n eistedd ar yr orsedd, ac i'r Oen y perthyn y waredigaeth!”

11Yr oedd yr holl angylion yn sefyll o amgylch yr orsedd a'r henuriaid a'r pedwar creadur byw, a syrthiasant ar eu hwynebau gerbron yr orsedd ac addoli Duw 12gan ddweud:

“Amen. I'n Duw ni y bo'r mawl

a'r gogoniant a'r doethineb a'r diolch

a'r anrhydedd a'r gallu a'r nerth

byth bythoedd! Amen.”

13Gofynnodd un o'r henuriaid imi, “Y rhai hyn sydd wedi eu gwisgo â mentyll gwyn, pwy ydynt ac o ble y daethant?” 14Dywedais wrtho, “Ti sy'n gwybod, f'arglwydd.” Meddai yntau wrthyf, “Dyma'r rhai sy'n dod allan o'r gorthrymder mawr; y maent wedi golchi eu mentyll a'u cannu yng ngwaed yr Oen.

15“Am hynny, y maent o flaen gorsedd Duw,

ac yn ei wasanaethu ddydd a nos yn ei deml,

a bydd yr hwn sy'n eistedd ar yr orsedd yn lloches iddynt.

16Ni newynant mwy ac ni sychedant mwy,

ni ddaw ar eu gwarthaf na'r haul

na dim gwres,

17oherwydd bydd yr Oen sydd yng nghanol yr orsedd yn eu bugeilio hwy,

ac yn eu harwain i ffynhonnau dyfroedd bywyd,

a bydd Duw yn sychu pob deigryn o'u llygaid hwy.”