Yr ARGLWYDD yn Addo Gwaredigaeth

1Gofynnwch i'r ARGLWYDD am law

yn nhymor glaw'r gwanwyn;

yr ARGLWYDD sy'n gwneud y cymylau trymion

a'r cawodydd glaw,

ac yn rhoi gwellt y maes i bawb.

2Oherwydd y mae'r teraffim yn llefaru oferedd,

a gweledigaeth y dewiniaid yn gelwydd;

cyhoeddant freuddwydion twyllodrus,

a chynnig cysur gwag.

Am hynny y mae'r bobl yn crwydro fel defaid,

yn druenus am eu bod heb fugail.

3“Enynnodd fy llid yn erbyn y bugeiliaid,

a dygaf gosb ar arweinwyr y praidd;

oherwydd gofala ARGLWYDD y Lluoedd am ei braidd, tŷ Jwda,

a'u gwneud yn farch-rhyfel balch.

4Ohonynt hwy y daw'r conglfaen a hoelen y babell;

ohonynt hwy y daw'r bwa rhyfel;

ohonynt hwy y daw pob cadfridog.

5Byddant gyda'i gilydd fel rhyfelwyr

yn sathru'r heolydd lleidiog yn y frwydr;

brwydrant am fod yr ARGLWYDD gyda hwy,

a pharant gywilydd i farchogion.

6Gwnaf dŷ Jwda yn nerthol,

a gwaredaf dŷ Joseff;

dychwelaf hwy am fy mod yn tosturio wrthynt,

a byddant fel pe bawn heb erioed eu gwrthod;

oherwydd myfi yw'r ARGLWYDD eu Duw, ac fe'u hatebaf.

7Yna bydd Effraim fel rhyfelwr,

a'i galon yn llawenhau fel gan win,

a bydd ei blant yn gweld ac yn llawenychu,

a'u calonnau'n gorfoleddu yn yr ARGLWYDD.

8Chwibanaf arnynt i'w casglu ynghyd, oherwydd gwaredaf hwy,

a byddant cyn amled ag y buont gynt.

9Er imi eu gwasgaru ymysg cenhedloedd,

eto mewn gwledydd pell fe'm cofiant,

a magu plant, a dychwelyd.

10Dygaf hwy'n ôl o wlad yr Aifft,

a chasglaf hwy o Asyria;

dygaf hwy i mewn i dir Gilead a Lebanon

hyd nes y byddant heb le.

11Ânt trwy fôr yr argyfwng;

trewir tonnau'r môr,

a sychir holl ddyfnderoedd y Neil.

Darostyngir balchder Asyria,

a throir ymaith deyrnwialen yr Aifft.

12Gwnaf hwy'n nerthol yn yr ARGLWYDD,

ac ymdeithiant yn ei enw,” medd yr ARGLWYDD.