Dafydd yn concro’r Ammoniaid

(1 Cronicl 19:1-19)

1Beth amser wedyn dyma frenin yr Ammoniaid yn marw, a dyma’i fab, Chanŵn, yn dod yn frenin yn ei le. 2Dyma Dafydd yn dweud, “Dw i am fod yn garedig at Chanŵn fab Nachash,10:2 Nachash Roedd y Brenin Nachash wedi bod yn elyn i Saul, a falle fod ei gyfeillgarwch â Dafydd yn mynd yn ôl i’r cyfnod pan oedd Saul yn ceisio dal Dafydd i’w ladd. am fod ei dad wedi bod yn garedig ata i.” Felly dyma fe’n anfon ei weision i gydymdeimlo â Chanŵn ar golli ei dad. Ond pan ddaeth gweision Dafydd i wlad Ammon, 3dyma swyddogion y wlad yn dweud wrth eu meistr, “Wyt ti wir yn meddwl mai i ddangos parch at dy dad mae Dafydd wedi anfon y dynion yma i gydymdeimlo? Dim o gwbl! Mae’n debyg ei fod wedi anfon ei weision i ysbïo ac archwilio’r ddinas, er mwyn ei choncro hi!” 4Felly dyma Chanŵn yn dal gweision Dafydd a siafio hanner barf pob un, a thorri eu dillad yn eu canol, fel bod eu tinau yn y golwg. Yna eu gyrru nhw adre. 5Pan glywodd Dafydd am hyn, anfonodd ddynion i’w cyfarfod. Roedd arnyn nhw gywilydd garw. Awgrymodd y dylen nhw aros yn Jericho nes bod barf pob un wedi tyfu eto.

6Dyma bobl Ammon yn dod i sylweddoli fod beth wnaethon nhw wedi ypsetio Dafydd. Felly dyma nhw’n llogi dau ddeg mil o filwyr traed gan y Syriaid yn Beth-rechob a Soba, mil o filwyr gan frenin Maacha,10:6 Maacha Teyrnas fach rhwng Gilead yn y de a Mynydd Hermon yn y gogledd (gw. 1 Cronicl 19:6). a deuddeg mil o Tob.10:6 Beth-rechob a Soba dwy dref i’r gogledd o Fynydd Hermon; Maacha Teyrnas Syriaidd fechan i’r dwyrain o afon Iorddonen; Tob Tref oedd ddeuddeg milltir i’r de-ddwyrain o Lyn Galilea. 7Pan glywodd Dafydd hyn, dyma fe’n anfon Joab allan gyda milwyr gorau’r fyddin gyfan. 8Yna dyma’r Ammoniaid yn dod allan a threfnu eu byddin yn rhengoedd o flaen giatiau’r ddinas. Ond roedd byddin y Syriaid o Soba a Rechob, a milwyr Tob a Maacha yn paratoi i ymladd ar y tir agored.

9Roedd Joab yn gweld y byddai’n rhaid iddo ymladd o’r tu blaen a’r tu ôl. Felly dyma fe’n dewis rhai o filwyr gorau byddin Israel i wynebu’r Syriaid. 10A dyma fe’n cael ei frawd, Abishai, i arwain gweddill y fyddin yn erbyn yr Ammoniaid. 11“Os bydd y Syriaid yn gryfach na ni,” meddai, “tyrd ti i’n helpu ni. Ac os bydd yr Ammoniaid yn gryfach na chi, gwna i ddod i’ch helpu chi. 12Gad i ni fod yn ddewr! Er mwyn ein pobl, ac er mwyn trefi ein Duw. Bydd yr ARGLWYDD yn gwneud beth mae e’n wybod sydd orau.”

13Felly dyma Joab a’i filwyr yn mynd allan i ymladd yn erbyn y Syriaid, a dyma’r Syriaid yn ffoi oddi wrthyn nhw. 14Pan welodd yr Ammoniaid fod y Syriaid yn ffoi, dyma nhw hefyd yn ffoi o flaen Abishai a dianc i mewn i’r ddinas. A dyma Joab yn stopio rhyfela yn erbyn yr Ammoniaid, a mynd yn ôl i Jerwsalem.

15Roedd y Syriaid yn gweld eu bod wedi colli’r dydd yn erbyn Israel, felly dyma nhw’n casglu at ei gilydd unwaith eto. 16Dyma Hadadeser yn anfon am y Syriaid oedd yn byw yr ochr draw i afon Ewffrates, i ddod allan atyn nhw i Chelam. Shofach oedd enw’r cadfridog oedd yn arwain byddin Hadadeser.

17Pan glywodd Dafydd am hyn, dyma fe’n galw byddin Israel gyfan at ei gilydd. A dyma nhw’n croesi afon Iorddonen a dod i Chelam. Roedd y Syriaid wrthi’n trefnu’u hunain yn rhengoedd i wynebu byddin Dafydd, a dyma nhw’n dechrau ymladd. 18Ond dyma fyddin y Syriaid yn ffoi eto o flaen yr Israeliaid. Roedd byddin Dafydd wedi lladd saith gant o filwyr cerbyd y Syriaid, a phedwar deg mil o filwyr traed. Cafodd Shofach, cadfridog byddin y Syriaid, ei ladd yn y frwydr hefyd. 19Pan welodd y brenhinoedd oedd ar ochr Hadadeser eu bod wedi colli’r dydd, dyma nhw’n gwneud heddwch gydag Israel, a dod o dan ei hawdurdod. Roedd gan y Syriaid ofn helpu’r Ammoniaid ar ôl hynny.