Paul yn sefyll ei brawf o flaen Ffelics

1Bum diwrnod wedyn daeth Ananias yr archoffeiriad i Cesarea gyda rhai o’r arweinwyr Iddewig, a chyfreithiwr o’r enw Tertwlus. Dyma nhw’n cyflwyno’r cyhuddiadau yn erbyn Paul i’r llywodraethwr. 2Yna cafodd Paul ei alw i mewn, a dyma Tertwlus yn cyflwyno achos yr erlyniad i Ffelics:

“Eich Anrhydedd. Dŷn ni’r Iddewon wedi mwynhau cyfnod hir o heddwch dan eich llywodraeth, ac mae gwelliannau mawr wedi digwydd yn y wlad o ganlyniad i’ch craffter gwleidyddol chi, syr. 3Mae pobl ym mhobman yn cydnabod hyn, a dŷn ni’n hynod ddiolchgar i chi. 4Ond heb gymryd gormod o’ch amser chi, carwn ofyn i chi fod mor garedig â gwrando arnon ni’n fyr iawn.

5“Mae’r dyn yma o’ch blaen chi yn un o arweinwyr sect y Nasareaid. Mae wedi bod yn achosi trwbwl a chreu cynnwrf ymhlith yr Iddewon ar hyd a lled y byd. 6Ceisiodd halogi’r deml yn Jerwsalem hyd yn oed, a dyna pam wnaethon ni ei arestio.24:6 ei arestio: Mae rhai llawysgrifau yn ychwanegu adn. 6b-8a: Roedden ni’n mynd i’w farnu ar sail ein Cyfraith ni, 7 ond dyma Lysias, y capten, yn dod ac yn defnyddio grym i’w gymryd oddi arnon ni. 8 Yna dwedodd fod rhaid i ni ddod â’n cyhuddiadau o’ch blaen chi. 8Cewch ei groesholi eich hunan, i weld mai dyna’n union ydy’r sefyllfa.” 9A dyma’r arweinwyr Iddewig eraill yn dechrau ymuno i mewn, a mynnu mai dyna’r gwir.

10Dyma’r llywodraethwr yn troi at Paul a rhoi arwydd mai ei dro e oedd hi i siarad. Felly dyma Paul yn ateb: “Syr, o wybod eich bod chi wedi bod yn farnwr ar y genedl yma ers blynyddoedd lawer, dw i’n falch iawn mai o’ch blaen chi dw i’n amddiffyn fy hun. 11Mae’n ddigon hawdd i chi gadarnhau’r ffaith fod llai na deuddeg diwrnod wedi mynd heibio ers i mi gyrraedd Jerwsalem a mynd i addoli yn y deml. 12Doeddwn i ddim hyd yn oed yn dadlau gydag unrhyw un, heb sôn am achosi cynnwrf yn y deml nac mewn unrhyw synagog, nac yn unman arall yn y ddinas. 13A dydyn nhw ddim yn gallu profi’r cyhuddiadau yma yn fy erbyn i chwaith! 14Ond, dw i yn cyfaddef i chi mod i’n addoli Duw ein cyndeidiau ni fel un o ddilynwyr yr hyn maen nhw’n ei alw’n sect, sef y Ffordd. Dw i’n credu popeth sydd yn y Gyfraith Iddewig ac yn ysgrifau’r Proffwydi. 15Dw i’n credu bod Duw yn mynd i ddod â phobl sy’n gyfiawn yn ei olwg a phobl ddrwg yn ôl yn fyw. Mae’r dynion eraill yma’n credu’r un peth! 16Felly dw i’n gwneud fy ngorau i gadw cydwybod glir mewn perthynas â Duw ac yn y ffordd dw i’n trin pobl eraill.

17“Ar ôl bod i ffwrdd ers rhai blynyddoedd, des i Jerwsalem gydag arian i helpu’r tlodion ac i gyflwyno offrwm i Dduw. 18Dyna roeddwn i’n ei wneud yn y deml – roeddwn i newydd fod drwy’r ddefod o buredigaeth. Doedd dim tyrfa gyda mi, a doeddwn i ddim yn creu twrw o fath yn y byd. 19Ond roedd yno Iddewon o dalaith Asia, a nhw ddylai fod yma i ddwyn cyhuddiad yn fy erbyn, os oes ganddyn nhw unrhyw reswm i wneud hynny! 20Neu gadewch i’r dynion yma ddweud yn glir pa drosedd mae’r Sanhedrin wedi fy nghael i’n euog ohoni. 21Ai’r gosodiad yma wnes i pan o’n i’n sefyll o’u blaen nhw ydy’r broblem: ‘Dw i ar brawf o’ch blaen chi am gredu fod y meirw’n mynd i ddod yn ôl yn fyw’?”

22Roedd Ffelics yn deall beth oedd y Ffordd Gristnogol, a dyma fe’n gohirio’r achos. “Gwna i benderfyniad yn yr achos yma ar ôl i’r capten Lysias ddod yma.” 23Rhoddodd orchymyn fod Paul i gael ei gadw yn y ddalfa, ond ei fod i gael peth rhyddid, a bod ei ffrindiau’n rhydd i ymweld a gofalu am ei anghenion.

24Ychydig ddyddiau wedyn dyma Ffelics yn anfon am Paul. Roedd ei wraig Drwsila (oedd yn Iddewes) gydag e, a dyma nhw’n rhoi cyfle i Paul ddweud wrthyn nhw am y gred mai Iesu oedd y Meseia. 25Wrth iddo sôn am fyw yn gyfiawn yng ngolwg Duw, yr angen i ddisgyblu’r hunan, a’r ffaith fod Duw yn mynd i farnu, daeth ofn ar Ffelics. “Dyna ddigon am y tro!” meddai, “Cei di fynd nawr. Anfona i amdanat ti eto pan fydd cyfle.”

26Byddai’n anfon am Paul yn aml iawn i siarad ag e, ond un rheswm am hynny oedd ei fod yn rhyw obeithio y byddai Paul yn cynnig arian iddo i’w ryddhau.

27Aeth dros ddwy flynedd heibio, a dyma Porcius Ffestus yn olynu Ffelics fel llywodraethwr. Ond roedd Ffelics wedi gadael Paul yn y carchar am ei fod eisiau ennill ffafr yr arweinwyr Iddewig.