Job yn ymateb: ble mae Duw?

1Dyma Job yn ateb:

2“Dw i am gwyno yn ei erbyn eto heddiw;

mae e’n dal i’m cosbi er fy mod i’n griddfan.

3O na fyddwn i’n gwybod ble i ddod o hyd iddo,

a sut i gyrraedd ei orsedd, lle mae’n barnu!

4Byddwn yn gosod fy achos ger ei fron

ac yn cyflwyno llond ceg o ddadleuon iddo.

5Byddwn i’n gweld wedyn sut byddai’n fy ateb i

a dechrau deall beth mae’n ddweud wrtho i.

6Fyddai e’n fy sathru drwy ddadlau yn fy erbyn?

Na, byddai’n rhoi gwrandawiad teg i mi.

7Yno gall dyn gonest gyflwyno ei achos o’i flaen.

Byddai fy marnwr yn fy nghael yn ddieuog am byth!

8Dw i’n edrych i’r dwyrain, a dydy e ddim yno;

i’r gorllewin, ond dw i’n dal ddim yn ei weld.

9Edrych i’r gogledd, a methu dod o hyd iddo;

i’r de, ond does dim sôn amdano.

10Ond mae e’n gwybod popeth amdana i;

wedi iddo fy mhrofi, bydda i’n dod allan fel aur pur.

11Dw i wedi’i ddilyn yn ffyddlon,

ac wedi cadw ei ffyrdd heb wyro.

12Dw i ddim wedi tynnu’n groes i’w orchmynion;

a dw i wedi trysori ei eiriau’n fwy na dim byd.

13Fe ydy’r unig Un; pwy all newid ei feddwl?

Mae’n gwneud beth bynnag mae e eisiau.

14Bydd yn cyflawni ei gynllun ar fy nghyfer i,

fel llawer o gynlluniau eraill sydd ganddo.

15Dyna pam dw i wedi dychryn o’i flaen;

mae meddwl am y peth yn codi ofn arna i.

16Mae Duw wedi gwneud i mi anobeithio;

mae’r Un sy’n rheoli popeth yn codi arswyd arna i!

17Ond er gwaetha’r tywyllwch, dw i ddim wedi tewi –

y tywyllwch dudew ddaeth drosto i.