1A dyma Balaam yn dweud wrth y Brenin Balac, “Adeilada saith allor yma, a pharatoi saith tarw a saith hwrdd i’w haberthu.” 2Dyma Balac yn gwneud hynny, a dyma’r ddau ohonyn nhw yn aberthu tarw a hwrdd ar bob un o’r allorau. 3Yna dyma Balaam yn dweud wrth Balac, “Aros di yma wrth ymyl yr aberthau sy’n cael eu llosgi. Dw i’n mynd i weld os ydy’r ARGLWYDD am ymateb. Bydda i’n rhannu gyda ti beth bynnag fydd e’n ddweud wrtho i.” A dyma Balaam yn mynd i ben bryn anial. 4A dyma Duw yn dod ato. A dyma Balaam yn dweud wrth Dduw, “Dw i wedi codi saith allor, ac wedi aberthu tarw a hwrdd ar bob un ohonyn nhw.” 5A dyma’r ARGLWYDD yn rhoi neges i Balaam, “Dos yn ôl at Balac a rhoi’r neges yma iddo.” 6Pan aeth Balaam yn ôl, roedd y brenin ac arweinwyr Moab yn dal i sefyll yno wrth ymyl yr aberthau oedd yn cael eu llosgi. 7A dyma’r neges roddodd Balaam iddo:

“Daeth Balac â fi yma o Aram;

daeth brenin Moab â fi o fynyddoedd y dwyrain:

‘Tyrd i felltithio Jacob i mi,’ meddai,

‘tyrd i gondemnio Israel!’

8Ond sut alla i felltithio

pan mae Duw ddim yn gwneud?

Sut alla i gondemnio’r rhai

dydy’r ARGLWYDD ddim am eu condemnio?

9Dw i’n eu gweld nhw o ben y creigiau.

Dw i’n eu gwylio nhw o ben y bryniau.

Maen nhw’n bobl unigryw,

yn wahanol i’r gwledydd eraill.

10Mae Jacob fel llwch – pwy all eu cyfrif?

Oes rhywun yn gallu cyfrif eu chwarter nhw?

Dw i am farw fel un wnaeth y peth iawn.

Dw i am i’r diwedd i mi fod fel eu diwedd nhw.”

11A dyma Balac yn dweud wrth Balaam, “Beth wyt ti wedi’i wneud? Dw i wedi dod â ti yma i felltithio’r gelyn! A dyma ti’n eu bendithio nhw!” 12A dyma Balaam yn ateb, “Rhaid i mi fod yn ofalus fy mod i ddim ond yn dweud beth mae’r ARGLWYDD wedi’i roi i mi.”

Ail neges Balaam

13Felly dyma Balac yn dweud wrtho, “Tyrd i rywle arall i edrych arnyn nhw. Fyddi di ddim ond yn gweld rhai ohonyn nhw. Melltithia’r rheiny i mi.” 14Felly dyma Balac yn mynd â Balaam i Gae Soffim (sef ‘Cae’r Gwylwyr’) ar ben Mynydd Pisga. A dyma fe’n codi saith allor yno, ac yn aberthu tarw a hwrdd ar bob un. 15Dyma Balaam yn dweud wrth Balac, “Aros di yma wrth ymyl yr aberthau sy’n cael eu llosgi, tra dw i’n mynd i gyfarfod yr ARGLWYDD draw acw.”

16A dyma’r ARGLWYDD yn cyfarfod gyda Balaam, ac yn rhoi neges iddo’i rhannu gyda Balac. 17Pan ddaeth Balaam ato, roedd y brenin ac arweinwyr Moab yn dal i sefyll wrth ymyl yr aberthau oedd yn cael eu llosgi. A dyma Balac yn gofyn iddo, “Beth ddwedodd yr ARGLWYDD?” 18A dyma’r neges roddodd Balaam iddo:

“Saf ar dy draed, Balac, a gwrando.

Gwranda’n ofalus, fab Sippor:

19Nid dyn sy’n dweud celwydd ydy Duw.

Dydy e ddim yn berson dynol sy’n newid ei feddwl.

Ydy e’n dweud, a ddim yn gwneud?

Ydy e’n addo, a ddim yn cyflawni? Na!

20Mae e wedi dweud wrtho i am fendithio;

Mae e wedi bendithio, a dw i ddim yn gallu newid hynny.

21Dydy e’n gweld dim drwg yn Jacob,

nac yn gweld dim o’i le ar Israel.

Mae’r ARGLWYDD eu Duw gyda nhw;

mae e wedi’i gyhoeddi yn frenin arnyn nhw.

22Duw sydd wedi dod â nhw allan o’r Aifft;

mae e’n gryf fel ych gwyllt.

23Does dim swyn yn gwneud drwg i Jacob,

na dewiniaeth yn erbyn Israel.

Rhaid dweud am Jacob ac Israel,

‘Duw sydd wedi gwneud hyn!’

24Bydd y bobl yn codi fel llewes,

ac yn torsythu fel llew.

Fyddan nhw ddim yn gorwedd nes bwyta’r ysglyfaeth

ac yfed gwaed y lladdfa.”

25A dyma Balac yn dweud wrth Balaam, “Paid melltithio nhw o gwbl, a paid bendithio nhw chwaith.” 26Ond dyma Balaam yn ei ateb, “Wnes i ddim dweud fod rhaid i mi wneud beth mae’r ARGLWYDD yn ddweud?”

Trydydd neges Balaam

27Yna dyma’r Brenin Balac yn dweud wrth Balaam, “Tyrd, gad i mi fynd â ti i rywle arall. Falle y bydd Duw yn gadael i ti eu melltithio nhw o’r fan honno.” 28A dyma Balac yn mynd â Balaam i ben Mynydd Peor, sy’n edrych dros yr anialwch. 29A dyma Balaam yn dweud wrth Balac, “Adeilada saith allor i mi yma, a pharatoi saith tarw a saith hwrdd i’w haberthu.” 30Dyma’r brenin Balac yn gwneud hynny, ac yn aberthu tarw a hwrdd ar bob un o’r allorau.