Trefi’r Lefiaid

1Dyma’r ARGLWYDD yn siarad â Moses ar wastatir Moab, wrth afon Iorddonen, gyferbyn â Jericho. 2“Dwed wrth bobl Israel am roi rhai o’u trefi i’r Lefiaid fyw ynddyn nhw, gyda thir pori i’w hanifeiliaid. 3Wedyn bydd ganddyn nhw le i fyw, a thir pori i’w gwartheg a’u defaid a’u hanifeiliaid eraill. 4Rhaid i’r tir pori o gwmpas y trefi fyddwch chi’n eu rhoi i’r Lefiaid ymestyn am tua 675 metr o wal y dre. 5Mae ffin allanol y tir pori i fesur 1,350 metr ar bob ochr – gogledd, de, dwyrain a gorllewin – gyda’r dre yn y canol. Mae’r tir yma i fod yn dir pori i’r trefi.

6“Bydd chwech o’r trefi fyddwch chi’n eu rhoi i’r Lefiaid yn drefi lloches, i rywun sydd wedi lladd person arall drwy ddamwain allu dianc yno. Rhaid i chi roi pedwar deg dwy o drefi eraill i’r Lefiaid – 7pedwar deg wyth o drefi i gyd, gyda thir pori i bob un. 8Rhaid i’r trefi dych chi’n eu rhoi fod yn drefi sydd biau pobl Israel. Bydd nifer y trefi mae pob llwyth yn ei gyfrannu yn dibynnu ar faint y llwyth. Bydd y llwythau mwyaf yn rhoi mwy o drefi, a’r llwythau lleiaf yn rhoi llai. Ond rhaid i bob llwyth gyfrannu rhai o’u trefi i’r Lefiaid.”

Trefi lloches

(Deuteronomium 19:1-13; Josua 20:1-9)

9Dyma’r ARGLWYDD yn dweud wrth Moses: 10“Dwed wrth bobl Israel, ‘Pan fyddwch chi’n croesi’r Iorddonen i wlad Canaan, 11rhaid i chi ddarparu rhai trefi yn drefi lloches. Bydd rhywun sydd wedi lladd person arall drwy ddamwain yn gallu dianc yno. 12Bydd y trefi yma yn lle saff i ddianc rhag perthynas yr un gafodd ei ladd, sydd am ddial. Ddylai’r lladdwr ddim cael ei ladd cyn sefyll ei brawf o flaen y bobl. 13Rhaid darparu chwe tref lloches – 14tair yr ochr yma i afon Iorddonen a thair yn Canaan. 15Bydd y chwe tref yma yn drefi lloches i bobl Israel, i bobl o’r tu allan ac i fewnfudwyr. Gall unrhyw un sy’n lladd person arall drwy ddamwain ddianc iddyn nhw.

16“‘Ond mae rhywun sy’n taro person arall yn farw â bar haearn yn llofrudd. Rhaid gweinyddu’r gosb eithaf – mae’n llofrudd. 17Neu os ydy e’n taflu carreg ddigon mawr i ladd rhywun at berson arall, a’r person hwnnw’n marw, mae’n llofrudd. Rhaid i’r llofrudd farw. 18Neu os ydy e’n taro rhywun yn farw â darn o bren, mae’n llofrudd. Rhaid i’r llofrudd farw. 19Mae gan berthynas agosaf y person gafodd ei lofruddio hawl i ladd y llofrudd yn y fan a’r lle. 20Os ydy rhywun yn lladd person arall drwy ei daro â rhywbeth neu daflu rhywbeth ato’n fwriadol, 21neu drwy roi dyrnod iddo, mae’n llofrudd. Rhaid i’r llofrudd farw. Rhaid i berthynas agosaf y person gafodd ei lofruddio ladd y llofrudd yn y fan a’r lle.

22“‘Ond os oedd wedi taro’r person arall neu daflu rhywbeth ato a’i daro’n ddamweiniol, 23neu ollwng carreg ddigon mawr i’w ladd, heb fod wedi’i weld (hynny ydy, os oedd yna ddim casineb na bwriad i wneud drwg i’r person arall), 24rhaid i’r bobl farnu’r achos rhwng yr un sy’n cael ei gyhuddo o ladd a’r perthynas agosaf sydd am ddial arno. 25Rhaid i’r bobl amddiffyn y lladdwr rhag y perthynas agosaf sydd am ddial arno. A rhaid anfon y lladdwr i fyw yn y dref lloches agosaf. Bydd rhaid iddo aros yno nes bydd yr archoffeiriad, gafodd ei eneinio â’r olew cysegredig, wedi marw. 26Ond os ydy’r un sy’n cael ei gyhuddo o’r drosedd yn gadael y dref lloches mae wedi dianc iddi, 27a pherthynas agosaf yr un gafodd ei lofruddio yn dial arno a’i ladd, fydd hynny ddim yn cael ei ystyried yn llofruddiaeth. 28Dylai fod wedi aros yn y dref lloches nes i’r archoffeiriad farw. Ar ôl i’r archoffeiriad farw, mae’n rhydd i fynd yn ôl adre.

29“‘Dyma fydd y drefn gyfreithiol ar hyd y cenedlaethau, lle bynnag fyddwch chi’n byw. 30Mae pob llofrudd i gael ei ddienyddio, ond rhaid cael tystion. Dydy un tyst ddim yn ddigon i rywun gael ei ddedfrydu i farwolaeth. 31A rhaid peidio derbyn arian yn lle rhoi’r llofrudd i farwolaeth. Rhaid i bob llofrudd gael ei ddienyddio. 32Rhaid peidio derbyn arian chwaith i ollwng rhywun sydd wedi dianc i dref lloches yn rhydd, fel ei fod yn gallu mynd yn ôl adre i fyw cyn marwolaeth yr archoffeiriad. 33Peidiwch llygru’r tir lle dych chi’n byw – mae llofruddiaeth yn llygru’r tir! A does dim byd yn gwneud iawn am lofruddiaeth ond dienyddio’r llofrudd. 34Peidiwch gwneud y tir ble dych chi’n byw yn aflan, achos dyna ble dw i’n byw hefyd. Fi ydy’r ARGLWYDD sy’n byw gyda fy mhobl Israel.’”