1Mae penderfyniadau21:1 penderfyniadau Hebraeg, “calon”. y brenin fel sianel ddŵr yn llaw’r ARGLWYDD;

mae’n ei arwain i ble bynnag mae e eisiau.

2Mae pobl bob amser yn meddwl eu bod yn gwneud y peth iawn,

ond mae’r ARGLWYDD yn pwyso a mesur y cymhellion.

3Mae cael rhywun yn gwneud beth sy’n gyfiawn ac yn deg

yn well gan yr ARGLWYDD nag aberthau.

4Mae snobyddiaeth a balchder

– sy’n nodweddu pobl ddrwg – yn bechod.

5Mae llwyddiant yn dod o gynllunio gofalus a gwaith caled,

ond dydy brys gwyllt ddim ond yn arwain i dlodi.

6Mae ffortiwn wedi’i hennill drwy ddweud celwydd

fel tarth sy’n diflannu – magl i farwolaeth.

7Mae pobl ddrwg yn cael eu llusgo i ffwrdd gan eu trais,

maen nhw’n gwrthod gwneud beth sy’n iawn.

8Mae pobl yn gallu bod yn dwyllodrus ac yn rhyfedd,

ond mae’r sawl sy’n bur yn gwneud beth sy’n iawn.

9Mae byw mewn cornel yn yr atig21:9 yn yr atig Hebraeg, “ar do tŷ”.

yn well na rhannu cartref gyda gwraig gecrus.

10Mae person drwg yn ysu am gael gwneud drwg,

ac yn dangos dim trugaredd at bobl eraill.

11Pan mae’r gwawdiwr yn cael ei gosbi mae’r gwirion yn dysgu gwers,

ond mae’r person doeth yn dysgu wrth wrando.

12Mae’r Duw cyfiawn yn gweld cartrefi pobl ddrwg;

bydd yn dod â dinistr arnyn nhw.

13Os ydy rhywun yn gwrthod gwrando ar gri’r tlawd,

bydd e’n gweiddi hefyd, a fydd neb yn ei ateb.

14Mae rhodd gyfrinachol yn tawelu llid,

a childwrn yn tewi’r un sydd wedi colli ei dymer.

15Mae’r rhai cyfiawn wrth eu bodd yn gwneud beth sy’n iawn,

ond mae’n ddychryn i bobl ddrwg.

16Bydd pwy bynnag sy’n crwydro oddi ar y llwybr iawn

yn cael ei hun yn gorffwys gyda’r ysbrydion.

17Bydd y sawl sydd ddim ond eisiau bywyd o bleser yn cael ei hun yn dlawd;

dydy gwin a bywyd moethus ddim yn gwneud rhywun yn gyfoethog.

18Bydd y drwg yn talu’r pris yn lle’r cyfiawn,

a’r twyllwr yn diodde yn lle’r un sy’n onest.

19Mae’n well byw mewn tir anial

na gorfod diodde gwraig gecrus a blin.

20Mae’r person doeth yn cynilo,

ond mae person ffôl yn gwario’r cwbl sydd ganddo.

21Mae’r un sy’n ceisio gwneud beth sy’n iawn a bod yn garedig

yn cael bywyd, llwyddiant ac enw da.

22Mae dyn doeth yn gallu concro dinas sydd â byddin bwerus

a bwrw i lawr y gaer roedden nhw’n teimlo’n saff ynddi.

23Mae’r person sy’n gwylio beth mae’n ei ddweud ac yn ffrwyno’i dafod

yn cadw ei hun allan o drafferthion.

24Mae’r person balch, haerllug

– yr un sy’n gwawdio pobl eraill –

yn gwneud pethau cwbl ddigywilydd.

25Mae blys person diog yn ddigon i’w ladd,

am ei fod yn gwrthod gweithio â’i ddwylo.

26Mae’n dyheu ac yn ysu am fwy drwy’r adeg,

tra mae’r person cyfiawn yn rhoi yn ddi-baid.

27Mae’n gas gan Dduw aberth sy’n cael ei gyflwyno gan rywun drwg,

yn enwedig os ydy ei fwriad wrth ddod ag e yn ddrwg.

28Mae tyst celwyddog yn cael ei dewi;

y tyst oedd wedi gwrando sy’n cael y gair ola.

29Mae person drwg yn smalio ac yn bwrw yn ei flaen,

ond mae’r person gonest yn meddwl ble mae’n mynd.

30Does dim doethineb na deall na chyngor

sy’n gallu ennill y dydd ar yr ARGLWYDD.

31Mae milwyr wedi paratoi meirch ar gyfer y rhyfel,

ond yr ARGLWYDD sy’n rhoi’r fuddugoliaeth.