Gweddi person ifanc sydd mewn trafferthion

Gweddi rhywun sy’n diodde, ac yn tywallt ei galon o flaen yr ARGLWYDD.

1O ARGLWYDD, clyw fy ngweddi;

gwrando arna i’n gweiddi am help.

2Paid troi cefn arna i

pan dw i mewn trafferthion.

Gwranda arna i!

Rho ateb buan i mi pan dw i’n galw.

3Mae fy mywyd i’n diflannu fel mwg,

ac mae fy esgyrn yn llosgi fel marwor poeth.

4Dw i mor ddigalon, ac yn gwywo fel glaswellt.

Dw i ddim yn teimlo fel bwyta hyd yn oed.

5Dw i ddim yn stopio tuchan;

mae fy esgyrn i’w gweld drwy fy nghroen.

6Dw i fel jac-y-do yn yr anialwch;

fel tylluan yng nghanol adfeilion.

7Dw i’n methu cysgu.

Dw i fel aderyn unig ar ben tŷ.

8Mae fy ngelynion yn fy enllibio drwy’r dydd;

maen nhw’n fy rhegi ac yn gwneud sbort am fy mhen.

9Lludw ydy’r unig fwyd sydd gen i,

ac mae fy niod wedi’i gymysgu â dagrau,

10am dy fod ti’n ddig ac wedi gwylltio hefo fi.

Rwyt ti wedi gafael yno i, a’m taflu i ffwrdd fel baw!

11Mae fy mywyd fel cysgod ar ddiwedd y dydd;

dw i’n gwywo fel glaswellt.

12Ond byddi di, ARGLWYDD, ar dy orsedd am byth!

Mae pobl yn galw ar dy enw ar hyd y cenedlaethau!

13Byddi di’n codi ac yn dangos trugaredd at Seion eto.

Mae’n bryd i ti fod yn garedig ati.

Mae’r amser i wneud hynny wedi dod.

14Mae dy weision yn caru ei meini,

ac yn teimlo i’r byw wrth weld y rwbel!

15Wedyn bydd y cenhedloedd yn parchu enw’r ARGLWYDD.

Bydd brenhinoedd y byd i gyd yn ofni ei ysblander.

16Bydd yr ARGLWYDD yn ailadeiladu Seion!

Bydd yn cael ei weld yn ei holl ysblander.

17Achos mae e’n gwrando ar weddi y rhai sydd mewn angen;

dydy e ddim yn diystyru eu cri nhw.

18Dylai hyn gael ei ysgrifennu i lawr ar gyfer y dyfodol,

er mwyn i bobl sydd heb gael eu geni eto foli’r ARGLWYDD.

19Bydd yr ARGLWYDD yn edrych i lawr o’i gysegr uchel iawn,

Bydd yn edrych i lawr ar y ddaear o’r nefoedd uchod,

20ac yn gwrando ar riddfan y rhai oedd yn gaeth.

Bydd yn rhyddhau’r rhai oedd wedi’u condemnio i farwolaeth.

21Wedyn bydd enw’r ARGLWYDD yn cael ei gyhoeddi o Seion,

a bydd e’n cael ei addoli yn Jerwsalem.

22Bydd pobl o’r gwledydd i gyd

yn dod at ei gilydd i addoli’r ARGLWYDD.

23Mae wedi ysigo fy nerth i ar ganol y daith,

Mae wedi penderfynu rhoi bywyd byr i mi.

24“O Dduw, paid cymryd fi

hanner ffordd drwy fy mywyd!

Rwyt ti’n aros ar hyd y cenedlaethau.

25Ti osododd y ddaear yn ei lle ers talwm;

a gwaith dy ddwylo di ydy’r sêr a’r planedau.

26Byddan nhw’n darfod, ond rwyt ti’n aros.

Byddan nhw’n mynd yn hen fel dillad wedi’u gwisgo.

Byddi di’n eu tynnu fel dilledyn, a byddan nhw wedi mynd.

27Ond rwyt ti yn aros am byth –

dwyt ti byth yn mynd yn hen!

28Bydd plant dy weision yn dal i gael byw yma,

a bydd eu plant nhw yn saff yn dy bresenoldeb di.”