Daioni’r ARGLWYDD i’w bobl

1Haleliwia!

Diolchwch i’r ARGLWYDD!

Mae e mor dda aton ni;

mae ei haelioni yn ddiddiwedd!

2Pwy sy’n gallu dweud am yr holl bethau mawr

mae’r ARGLWYDD wedi’u gwneud?

Pwy sy’n gallu dweud cymaint mae e’n haeddu ei foli?

3Y fath fendith sydd i’r rhai sy’n byw yn gywir,

ac yn gwneud beth sy’n iawn bob amser!

4Cofia fi, O ARGLWYDD, pan fyddi di’n helpu dy bobl;

sylwa arna i pan fyddi di’n eu hachub nhw!

5Dw i eisiau gweld y rhai rwyt ti wedi’u dewis yn llwyddo;

dw i eisiau rhannu eu llawenydd nhw,

a dathlu gyda dy bobl di.

6Dŷn ni, fel ein hynafiaid, wedi pechu yn dy erbyn di;

dŷn ni wedi mynd ar gyfeiliorn, a gwneud drwg.

7Wnaeth ein hynafiaid yn yr Aifft ddim gwerthfawrogi dy wyrthiau rhyfeddol.

Dyma nhw’n anghofio popeth wnest ti yn dy gariad,

a gwrthryfela yn erbyn y Duw Goruchaf wrth y Môr Coch.106:7,9 Môr Coch Hebraeg, “Môr y Brwyn”.

8Ac eto achubodd nhw, er mwyn ei enw da,

ac er mwyn dangos ei nerth.

9Gwaeddodd ar y Môr Coch a’i sychu!

Yna eu harwain drwy’r dyfnder, fel petai’n dir anial.

10Cadwodd nhw’n saff rhag y rhai oedd yn eu casáu,

a’u rhyddhau o afael y gelyn.

11Dyma’r dŵr yn llifo’n ôl dros y gelynion,

gan adael dim un ar ôl yn fyw.

12Roedden nhw’n credu beth ddwedodd e wedyn,

ac yn canu mawl iddo!

13Ond dyma nhw’n anghofio’r cwbl wnaeth e’n fuan iawn!

Wnaethon nhw ddim disgwyl am ei arweiniad.

14Roedden nhw’n ysu am gael cig yn yr anialwch,

a dyma nhw’n rhoi Duw ar brawf yn y tir sych.

15Rhoddodd iddyn nhw beth roedden nhw eisiau,

ond yna eu taro nhw gyda chlefyd oedd yn eu gwneud yn wan.

16Roedd pobl yn y gwersyll yn genfigennus o Moses,

ac o Aaron, yr un roedd yr ARGLWYDD wedi’i gysegru.

17Agorodd y ddaear a llyncu Dathan,

a gorchuddio’r rhai oedd gydag Abiram.

18Cafodd tân ei gynnau yn eu plith nhw,

a dyma’r fflamau’n llosgi’r bobl ddrwg hynny.106:16-18 Numeri 16:1-40

19Wedyn dyma nhw’n gwneud eilun o darw yn Sinai,106:19 Sinai Hebraeg, “Horeb”, sef enw arall ar Fynydd Sinai.

a phlygu i addoli delw o fetel!

20Cyfnewid y Duw bendigedig

am ddelw o ych sy’n bwyta glaswellt.

21Roedden nhw wedi anghofio’r Duw achubodd nhw!

Anghofio’r Duw wnaeth bethau mor fawr yn yr Aifft –

22y gwyrthiau rhyfeddol yn nhir Cham,

a’r pethau anhygoel wrth y Môr Coch.106:22 Môr Coch Hebraeg, “Môr y Brwyn”.

23Pan oedd Duw yn bygwth eu dinistrio nhw,

dyma Moses, y dyn oedd wedi’i ddewis,

yn sefyll yn y bwlch

ac yn troi ei lid i ffwrdd oddi wrthyn nhw.

24Wedyn dyma nhw’n gwrthod y tir hyfryd,

ac yn gwrthod credu’r addewid roddodd e.

25Roedden nhw’n cwyno yn eu pebyll

ac yn gwrthod bod yn ufudd i’r ARGLWYDD.

26Felly dyma Duw yn addo ar lw

y byddai’n eu lladd nhw yn yr anialwch!

27Byddai’n gwasgaru eu disgynyddion i’r cenhedloedd

a’u chwalu nhw drwy’r gwledydd.

28A dyma nhw’n dechrau addoli Baal-peor,106:28 Numeri 25:3-5

a bwyta aberthau wedi’u cyflwyno i bethau marw!

29Roedd beth wnaethon nhw’n gwneud Duw yn ddig,

a dyma bla yn mynd ar led yn eu plith.

30Yna dyma Phineas106:30 Phineas Ŵyr Aaron. yn ymyrryd,

a dyma’r pla yn stopio.106:30 Numeri 25:1-13

31Cafodd ei dderbyn i berthynas iawn gyda Duw,

a hynny am byth!

32Dyma nhw’n digio Duw eto wrth Ffynnon Meriba106:32,33 Numeri 20:2-13

a bu’n rhaid i Moses ddiodde o’u hachos.

33Roedden nhw wedi’i wneud e mor chwerw

nes iddo ddweud pethau byrbwyll.

34Wedyn, wnaethon nhw ddim dinistrio’r cenhedloedd

fel roedd yr ARGLWYDD wedi gorchymyn.

35Yn lle hynny dyma nhw’n cymysgu gyda’r cenhedloedd

a dechrau byw yr un fath â nhw.

36Roedden nhw’n addoli eu duwiau,

a dyma hynny’n gwneud iddyn nhw faglu.

37Dyma nhw’n aberthu eu meibion

a’u merched i gythreuliaid!

38Ie, tywallt gwaed plant diniwed

– gwaed eu meibion a’u merched eu hunain –

a’u haberthu nhw i eilun-dduwiau Canaan.

Roedd y tir wedi’i lygru gan y gwaed gafodd ei dywallt.

39Roedd beth wnaethon nhw’n eu llygru nhw;

roedden nhw’n ymddwyn yn anffyddlon.

40Felly dyma’r ARGLWYDD yn gwylltio’n lân hefo nhw!

Roedd yn ffieiddio ei bobl ei hun!

41Dyma fe’n eu rhoi nhw yn nwylo’r cenhedloedd;

a gadael i’w gelynion eu rheoli.

42Roedd gelynion yn eu gormesu;

roedden nhw dan eu rheolaeth nhw’n llwyr!

43Er bod Duw wedi’u hachub nhw dro ar ôl tro,

roedden nhw’n dal yn ystyfnig ac yn tynnu’n groes.

Aeth pethau o ddrwg i waeth o achos eu drygioni.

44Ond pan oedd Duw’n gweld eu bod nhw mewn trybini

ac yn eu clywed nhw’n gweiddi am help,

45roedd yn cofio’r ymrwymiad wnaeth e iddyn nhw

ac yn ymatal o achos ei gariad atyn nhw.

46Gwnaeth i bawb oedd yn eu dal nhw’n gaeth

fod yn garedig atyn nhw.

47Achub ni, O ARGLWYDD ein Duw!

Casgla ni at ein gilydd o blith y cenhedloedd!

Wedyn byddwn ni’n diolch i ti, y Duw sanctaidd,

ac yn brolio’r cwbl rwyt ti wedi’i wneud.

48Bendith ar yr ARGLWYDD, Duw Israel,

o hyn ymlaen ac i dragwyddoldeb!

Gadewch i’r bobl i gyd ddweud, “Amen!”

Haleliwia!