Y greadigaeth yn dangos ysblander Duw

I’r arweinydd cerdd: Salm Dafydd.

1Mae’r nefoedd yn dangos ysblander Duw,

a’r awyr yn dweud am grefftwaith ei ddwylo.

2Mae’r neges yn mynd allan bob dydd;

mae i’w gweld yn amlwg bob nos!

3Does dim llais go iawn, na geiriau,

na dim i’w glywed yn llythrennol.

4Ond mae pawb wedi clywed beth maen nhw’n ddweud;

a’r neges wedi mynd i ben draw’r byd!

Cododd babell i’r haul yn yr awyr.

5Mae’n dod allan fel priodfab o’i ystafell;

neu athletwr yn frwd i redeg ras.

6Mae’n codi ar y gorwel,

ac yn symud o un pen i’r llall.

Does dim yn gallu cuddio rhag ei wres.

7Mae dysgeidiaeth yr ARGLWYDD yn berffaith –

mae’n rhoi bywyd newydd i mi!

Mae rheolau yr ARGLWYDD yn glir

ac yn gwneud y person mwyaf cyffredin yn ddoeth.

8Mae cyngor yr ARGLWYDD yn dangos beth sy’n iawn

ac yn gwneud y galon yn llawen.

Mae arweiniad yr ARGLWYDD yn bur

ac yn ein goleuo ni.

9Mae’r gorchymyn i barchu’r ARGLWYDD yn glir

ac yn aros bob amser.

Mae dyfarniad yr ARGLWYDD yn gywir –

mae e’n gwbl deg bob amser.

10Mae’r pethau yma’n fwy gwerthfawr nag aur –

ie, llwythi o aur coeth!

Maen nhw’n felysach na’r mêl

sy’n diferu o’r diliau.

11Ydyn, maen nhw’n rhoi goleuni i dy was;

ac mae gwobr fawr i’r rhai sy’n ufuddhau.

12Ond pwy sy’n gweld ei feiau ei hun?

O, maddau i mi pan dw i’n pechu heb wybod,

13a chadw fi rhag pechu’n fwriadol.

Paid gadael i bechod reoli fy mywyd i.

Yna byddaf yn ddi-fai,

a dieuog o droseddu yn dy erbyn.

14Gad i’r cwbl dw i’n ei ddweud a’i feddwl

dy blesio di,

O ARGLWYDD, fy nghraig a’m hachubwr.