Gweddi un sy’n dioddef

Salm Dafydd. I’th atgoffa.

1O ARGLWYDD, paid bod yn ddig a’m cosbi i,

a dweud y drefn yn dy wylltineb.

2Mae dy saethau wedi fy anafu;

mae dy law wedi fy nharo i.

3Dw i’n sâl yn gorfforol o achos dy ddigofaint di!

Does dim iechyd yn fy esgyrn am fy mod wedi pechu.

4Dw i wedi cael fy llethu gan y drwg wnes i;

mae fel baich sy’n rhy drwm i’w gario.

5Mae’r briwiau ar fy nghorff wedi casglu a dechrau drewi,

a’r cwbl am fy mod i wedi bod mor dwp.

6Dw i wedi crymu. Mae gen i gywilydd ohono i’n hun.

Dw i’n cerdded o gwmpas yn isel fy ysbryd drwy’r dydd.

7Mae fy ochrau’n boenus i gyd;

dw i’n teimlo’n sâl drwyddo i.

8Mae rhyw boen mud yn fy llethu’n llwyr.

Dw i’n griddfan mewn gwewyr meddwl.

9O ARGLWYDD, ti’n gwybod yn iawn be dw i eisiau!

Rwyt ti wedi nghlywed i’n griddfan.

10Mae fy nghalon i’n curo’n gyflym;

does gen i ddim nerth, a dw i’n colli fy ngolwg.

11Mae fy ffrindiau a’m teulu yn cadw draw oddi wrtho i;

a’m cymdogion yn sefyll yn bell i ffwrdd.

12Mae’r rhai sydd am fy lladd i yn gosod trap i mi,

a’r rhai sydd am wneud niwed i mi yn siarad yn faleisus

ac yn dweud pethau twyllodrus drwy’r adeg.

13Ond dw i’n ymateb fel tawn i’n fyddar – yn gwrthod gwrando.

Dw i’n ymddwyn fel rhywun sy’n fud – yn dweud dim.

14Dw i’n clywed dim,

a dw i ddim am ddadlau gyda nhw.

15Ond ARGLWYDD, dw i’n disgwyl amdanat ti;

byddi di’n eu hateb nhw, fy meistr a’m Duw.

16Dw i’n gweddïo, “Paid rhoi’r pleser iddyn nhw o gael eu ffordd!”

Roedden nhw mor falch, ac yn gwawdio pan wnes i lithro.

17Mae hi ar ben arna i!

Dw i mewn poen ofnadwy drwy’r adeg.

18Dw i’n cyfaddef mod i wedi gwneud drwg.

Dw i’n poeni am fy mhechod.

19Ond mae gen i gymaint o elynion heb achos,

cymaint o rai sy’n fy nghasáu i am ddim rheswm:

20pobl sy’n talu drwg am dda,

ac yn tynnu’n groes am i mi geisio gwneud beth sy’n iawn.

21Paid gadael fi, ARGLWYDD!

O Dduw, paid ti cadw draw!

22Brysia! Helpa fi,

O ARGLWYDD, fy achubwr!