Gweddi ar i Dduw achub y genedl

Mascîl gan Asaff.

1O Dduw, pam wyt ti’n ddig gyda ni drwy’r amser?

Pam mae dy ffroenau’n mygu yn erbyn defaid dy borfa?

2Cofia’r criw o bobl gymeraist ti i ti dy hun mor bell yn ôl,

y bobl ollyngaist yn rhydd i fod yn llwyth sbesial i ti!

Dyma Fynydd Seion, lle rwyt ti’n byw!

3Brysia! Edrych ar yr adfeilion diddiwedd yma,

a’r holl niwed mae’r gelyn wedi’i wneud i dy deml!

4Roedd dy elynion yn rhuo wrth ddathlu eu concwest yn dy gysegr;

a gosod eu harwyddion a’u symbolau eu hunain yno.

5Roedden nhw fel dynion yn chwifio bwyeill

wrth glirio drysni a choed,

6yn dryllio’r holl waith cerfio cywrain

gyda bwyeill a morthwylion.

7Yna rhoi dy gysegr ar dân,

a dinistrio’n llwyr y deml lle roeddet ti’n aros.

8“Gadewch i ni ddinistrio’r cwbl!” medden nhw.

A dyma nhw’n llosgi pob cysegr i Dduw yn y tir.

9Does dim arwydd o obaith i’w weld!

Does dim proffwyd ar ôl,

neb sy’n gwybod am faint mae hyn yn mynd i bara.

10O Dduw, am faint mwy mae’r gelyn yn mynd i wawdio?

Ydy e’n mynd i gael sarhau dy enw di am byth?

11Pam wyt ti ddim yn gwneud rhywbeth?

Pam wyt ti’n dal yn ôl? Plîs, gwna rywbeth!

12O Dduw, ti ydy fy Mrenin i o’r dechrau!

Ti ydy’r Duw sy’n gweithredu ac yn achub ar y ddaear!

13Ti, yn dy nerth, wnaeth hollti’r môr.74:13 Exodus 14:21

Ti ddrylliodd bennau’r ddraig yn y dŵr.

14Ti sathrodd bennau Lefiathan,74:13,14 môr … y ddraig … Lefiathan tri symbol o anhrefn ym mytholeg y Dwyrain Canol. Mae Duw yn gryfach na’r grymoedd yma.

a’i adael yn fwyd i greaduriaid yr anialwch.

15Ti agorodd y ffynhonnau a’r nentydd,

a sychu llif yr afonydd.

16Ti sy’n rheoli’r dydd a’r nos;

ti osododd y lleuad a’r haul yn eu lle.

17Ti roddodd dymhorau i’r ddaear;

haf a gaeaf – ti drefnodd y cwbl!

18Cofia fel mae’r gelyn wedi dy wawdio di, ARGLWYDD;

fel mae pobl ffôl wedi dy sarhau di.

19Paid rhoi dy golomen i’r bwystfil!

Paid anghofio dy bobl druan yn llwyr.

20Cofia’r ymrwymiad wnest ti!

Mae lleoedd tywyll sy’n guddfan i greulondeb ym mhobman.

21Paid gadael i’r bobl sy’n dioddef droi’n ôl yn siomedig.

Gad i’r tlawd a’r anghenus foli dy enw.

22Cod, O Dduw, a dadlau dy achos!

Cofia fod ffyliaid yn dy wawdio drwy’r adeg.

23Paid diystyru twrw’r gelynion,

a bloeddio diddiwedd y rhai sy’n dy wrthwynebu di.