Y Duw sy’n barnu’n deg

I’r arweinydd cerdd: ar yr alaw “Paid dinistrio”. Salm gan Asaff. Cân.

1Dŷn ni’n diolch i ti, O Dduw;

ie, diolch i ti!

Rwyt ti wrth law bob amser,

ac mae pobl yn sôn am y pethau rhyfeddol rwyt ti’n eu gwneud.

2Meddai Duw, “Mae amser wedi’i drefnu

pan fydda i’n barnu’n deg.

3Pan mae’r ddaear a phawb sy’n byw arni yn crynu,

fi sy’n cadw ei cholofnau’n gadarn.

Saib

4Dw i’n dweud wrth y balch, ‘Peidiwch brolio!’

ac wrth y rhai drwg, ‘Peidiwch bod yn rhy siŵr ohonoch eich hunain!

5Peidiwch codi eich cyrn yn uchel

a bod mor heriol wrth siarad.’”

6Nid o’r gorllewin na’r dwyrain,

nac o’r anialwch y daw buddugoliaeth –

7Duw ydy’r un sy’n barnu;

fe sy’n tynnu un i lawr ac yn codi un arall.

8Oes, mae cwpan yn llaw’r ARGLWYDD

ac mae’r gwin ynddi yn ewynnu ac wedi’i gymysgu.

Bydd yn ei dywallt allan,

a bydd y rhai drwg ar y ddaear yn ei yfed –

yn yfed pob diferyn!

9Ond bydda i’n ei glodfori am byth,

ac yn canu mawl i Dduw Jacob, sy’n dweud,

10“Bydda i’n torri cyrn y rhai drwg,

ac yn rhoi’r fuddugoliaeth i’r rhai sy’n gwneud beth sy’n iawn.”