Cysur pan mae gofid

I’r arweinydd cerdd: Salm gan Asaff ar yr alaw “Cyffes”.

1Dw i’n gweiddi’n uchel ar Dduw,

yn gweiddi’n uchel ar iddo wrando arna i.

2Dw i mewn helbul, ac yn troi at yr ARGLWYDD;

dw i wedi bod yn estyn fy nwylo ato mewn gweddi drwy’r nos,

ond ches i ddim cysur.

3Dw i wedi bod yn ochneidio wrth feddwl am Dduw,

dw i wedi bod yn myfyrio arno – ond yn anobeithio.

Saib

4Ti sydd wedi fy nghadw i’n effro;

dw i mor boenus, wn i ddim beth i’w ddweud.

5Dw i wedi bod yn meddwl am yr hen ddyddiau,

flynyddoedd lawer yn ôl.

6Cofio’r gân roeddwn i’n arfer ei chanu.

Meddwl drwy’r nos am y peth, a chwilio am ateb.

7“Ydy’r ARGLWYDD wedi troi cefn arnon ni am byth?

Ydy e’n mynd i ddangos ei ffafr aton ni eto?

8Ydy ei ffyddlondeb e wedi dod i ben yn llwyr?

Ydy’r addewidion wnaeth e byth yn mynd i gael eu cyflawni?

9Ydy Duw wedi anghofio sut i ddangos trugaredd?

Ydy ei ddig yn gryfach na’i dosturi?”

Saib

10“Mae meddwl y fath beth yn codi cyfog arna i:

fod y Goruchaf wedi newid ei ffyrdd.”

11Dw i’n mynd i atgoffa fy hun beth wnaeth yr ARGLWYDD –

ydw, dw i’n cofio’r pethau rhyfeddol wnest ti ers talwm!

12Dw i’n mynd i gofio am bopeth wnest ti,

a myfyrio ar y cwbl.

13O Dduw, mae dy ffyrdd di’n gwbl unigryw!

Oes yna dduw tebyg i’n Duw ni?

14Na! Ti ydy’r Duw sy’n gwneud pethau anhygoel!

Ti wedi dangos dy nerth i’r bobloedd i gyd.

15Ti wnaeth ollwng dy bobl yn rhydd gyda dy fraich gref,

sef disgynyddion Jacob a Joseff.

Saib

16Dyma’r dyfroedd yn dy weld di, O Dduw,

dyma’r dyfroedd yn dy weld di ac yn cynhyrfu.

Roedd y môr dwfn yn crynu mewn ofn!

17Roedd y cymylau’n tywallt y glaw,

yr awyr yn taranu,

a dy saethau yn fflachio ym mhobman.

18Roedd dy lais i’w glywed yn taranu yn y storm;

dy fellt yn goleuo’r byd,

a’r ddaear yn crynu drwyddi.

19Agoraist ffordd drwy’r môr;

cerddaist drwy’r dyfroedd cryfion,

er bod neb yn gweld olion dy draed.

20Dyma ti’n arwain dy bobl fel praidd

dan ofal Moses ac Aaron.