Wedi marw i bechod, ond yn fyw gyda’r Meseia

1Felly, beth mae hyn i gyd yn ei olygu? Ei bod hi’n iawn i ni ddal ati i bechu er mwyn i Dduw ddangos mwy a mwy o haelioni? 2Na, wrth gwrs ddim! Dŷn ni wedi marw i’r hen fywyd o bechod, felly sut allwn ni ddal ati i bechu o hyd? 3Ydych chi ddim wedi deall? Pan gawson ni’n bedyddio i ddangos ein bod yn perthyn i’r Meseia Iesu, roedden ni’n uniaethu â’i farwolaeth e. 4Wrth gael ein bedyddio, cawson ni’n claddu gydag e, am fod y person oedden ni o’r blaen wedi marw. Ac yn union fel y cafodd y Meseia ei godi yn ôl yn fyw drwy nerth bendigedig y Tad, dŷn ninnau hefyd bellach yn byw bywydau newydd.

5Os ydyn ni wedi’n huno â’i farwolaeth, dŷn ni’n siŵr o gael ein huno hefyd â’i atgyfodiad. 6Mae beth roedden ni’n arfer bod wedi cael ei ladd ar y groes gyda’r Meseia, er mwyn i’r awydd cryf sydd ynon ni i bechu ollwng gafael ynon ni, ac i ni beidio ei wasanaethu ddim mwy. 7Os ydy rhywun wedi marw, mae’n rhydd o afael pechod. 8Ond os ydyn ni wedi marw gyda’r Meseia dŷn ni’n credu y cawn ni fyw gydag e hefyd! 9Fydd y Meseia ddim yn marw byth eto, am ei fod wedi’i godi yn ôl yn fyw – does gan farwolaeth ddim gafael arno bellach. 10Wrth farw, buodd e farw un waith ac am byth i bechod, ond bellach mae e’n byw i glodfori Duw! 11Felly, dylech chithau hefyd ystyried eich hunain yn farw i bechod, a byw mewn perthynas â’r Meseia Iesu er mwyn clodfori Duw.

12Peidiwch gadael i bechod reoli’ch bywydau chi ddim mwy. Peidiwch ufuddhau i’w chwantau. 13Peidiwch gadael iddo reoli unrhyw ran o’ch corff i’w ddefnyddio i wneud beth sy’n ddrwg. Yn lle hynny gadewch i Dduw eich rheoli chi, a’ch defnyddio chi i wneud beth sy’n dda. Roeddech yn farw, ond bellach mae gynnoch chi fywyd newydd. 14Ddylai pechod ddim bod yn feistr arnoch chi ddim mwy. Dim y Gyfraith sy’n eich rheoli chi bellach – mae Duw yn ei haelioni wedi’ch gollwng chi’n rhydd!

Caethweision i beth sy’n iawn

15Felly, ydyn ni’n mynd i ddal ati i bechu am ein bod wedi profi haelioni Duw ac mai nid y Gyfraith sy’n ein rheoli ni bellach? Na! Wrth gwrs ddim! 16Ydych chi ddim wedi deall? Mae rhywun yn gaeth i beth bynnag mae’n dewis ufuddhau iddo. Felly y dewis ydy, naill ai pechod yn arwain i farwolaeth neu ufudd-dod yn arwain i berthynas iawn gyda Duw. 17Diolch i Dduw, dych chi wedi troi o fod yn gaeth i bechod i fod yn ufudd i beth mae Duw wedi’i ddysgu i chi. 18Dych chi wedi’ch rhyddhau o afael pechod a dod yn weision i beth sy’n iawn.

19Gadewch i mi ddefnyddio darlun o fywyd bob dydd sy’n hawdd i chi ei ddeall: O’r blaen roeddech chi’n gadael i bob math o fudreddi a drygioni eich rheoli chi. Ond bellach rhaid i chi adael i beth sy’n iawn eich rheoli chi, a’ch gwneud chi’n bobl sy’n byw bywydau glân. 20Pan oeddech chi’n gaeth i bechod, doedd dim disgwyl i chi wneud beth sy’n iawn. 21Ond beth oedd canlyniad hynny yn y pen draw? Marwolaeth! Dyna oedd canlyniad y pethau mae gynnoch chi gymaint o gywilydd ohonyn nhw bellach. 22Ond nawr dych chi’n rhydd o afael pechod ac wedi dechrau gwasanaethu Duw. Canlyniad hynny ydy’r bywyd glân sy’n arwain yn y pen draw i fywyd tragwyddol. 23Marwolaeth ydy’r cyflog mae pechod yn ei dalu, ond mae Duw yn rhoi bywyd tragwyddol yn rhad ac am ddim i chi, o achos beth wnaeth ein Harglwydd ni, Iesu y Meseia.