SALM 50

Salm Asaff.

1Duw y duwiau, sef yr Arglwydd, a lefarodd, ac a alwodd y ddaear, o godiad haul hyd ei fachludiad.

2Allan o Seion, perffeithrwydd tegwch, y llewyrchodd Duw.

3Ein Duw ni a ddaw, ac ni bydd distaw: tân a ysa o’i flaen ef, a thymestl ddirfawr fydd o’i amgylch.

4Geilw ar y nefoedd oddi uchod, ac ar y ddaear, i farnu ei bobl.

5Cesglwch fy saint ynghyd ataf fi, y rhai a wnaethant gyfamod â mi trwy aberth.

6A’r nefoedd a fynegant ei gyfiawnder ef: canys Duw ei hun sydd Farnwr. Sela.

7Clywch, fy mhobl, a mi a lefaraf; O Israel, a mi a dystiolaethaf i’th erbyn: Duw, sef dy Dduw di, ydwyf fi.

8Nid am dy aberthau y’th geryddaf, na’th boethoffrymau, am nad oeddynt ger fy mron i yn wastad.

9Ni chymeraf fustach o’th dŷ, na bychod o’th gorlannau.

10Canys holl fwystfilod y coed ydynt eiddof fi, a’r anifeiliaid ar fil o fynyddoedd.

11Adwaen holl adar y mynyddoedd: a gwyllt anifeiliaid y maes ydynt eiddof fi.

12Os bydd newyn arnaf, ni ddywedaf i ti: canys y byd a’i gyflawnder sydd eiddof fi.

13A fwytâf fi gig teirw? neu a yfaf fi waed bychod?

14Abertha foliant i Dduw; a thâl i’r Goruchaf dy addunedau:

15A galw arnaf fi yn nydd trallod: mi a’th waredaf, a thi a’m gogoneddi.

16Ond wrth yr annuwiol y dywedodd Duw, Beth sydd i ti a fynegech ar fy neddfau, neu a gymerech ar fy nghyfamod yn dy enau?

17Gan dy fod yn casáu addysg, ac yn taflu fy ngeiriau i’th ôl.

18Pan welaist leidr, cytunaist ag ef; a’th gyfran oedd gyda’r godinebwyr.

19Gollyngaist dy safn i ddrygioni, a’th dafod a gydbletha ddichell.

20Eisteddaist a dywedaist yn erbyn dy frawd: rhoddaist enllib i fab dy fam.

21Hyn a wnaethost, a mi a dewais: tybiaist dithau fy mod yn gwbl fel ti dy hun: ond mi a’th argyhoeddaf, ac a’u trefnaf o flaen dy lygaid.

22Deellwch hyn yn awr, y rhai ydych yn anghofio Duw; rhag i mi eich rhwygo, ac na byddo gwaredydd.

23Yr hwn a abertho foliant, a’m gogonedda i: a’r neb a osodo ei ffordd yn iawn, dangosaf iddo iachawdwriaeth Duw.